Par ra Ocajion che el Piovan d' Anpezo Don Agostino Constantini

Da Wikisource.
Firmiliano Degasper Meneguto

Par ra Ocajion che el Piovan d' Anpezo Don AGOSTINO CONSTANTINI Intestazione 12 marzo 2016 50% Da definire

Par r’occasion Ch’ el Piovan d’Ampezzo D. AGOSTINO CONSTANTINI fesc el so Ingresso inze el paes agnò che l’è nasciù.

Presto Ampezzane ch’ el Piovan l’ é cà;
Sora fò ra menestra lassà stà
Ch’ a se brostole, anquoi no conta nuja.
Ciantà alleluja,

E movè dute quante pize e grei
Parchè sta vota onor i voron fei.
Hon stentà par l' aré, e ades che l' hon
L' è ben rason

Che sone alegre. Betè su el ciapel,
Chel fato da Scalon, ma chel pì bel;
Ra fanella de pano e chel crosato
Bel de scarlato;

Vos femenes un nuvo ciamesoto,
De seda el palegren da campanoto,
Sul ciau de fillagrana ra busella,
Chera pì bella.

I vosc pize pì grei menà par man,
Ch' i conosce anche lore el nosc Piovan,
Insegnai d' Agostino a dì su el gnon,
Quanto l' è bon

Digei, e lore se anche je famea
El so Piovan mai pì i no desmentea.
Digei ch' i vore ben; ch' i see boi
Che jè so fioi

E ch' el l' è come un pare, e vedarè
Ciè pize ubbidientes ch' avaré...
Zon donca dute incontra e fason vede
Ch' i no ra cede

Chi d' Ampezzo a negun canch' i se bette,
Ch' i fesc polito e che de cuor jè sciette....
Ma non' hon fosc rason d' esse contente? ....
Cie digeo zente?....

Un Piovan come chesto agnò in ciatao,
così umil, così bon e tànto brao?
No s' el po véde senza i voré ben
Propio da sen...

Sentì da un ciau all' autro del paes
Che dute tira cride e fesc un ves.
Tanta allegria no l' è pì stà in Ampezzo
Che l' è un gran pezzo.

I foreste da Fiammes d' Agabona
Ièn a grun, da Federa e da Valbona,
Come ra fedes inze dedui es và
Co s' i da sà.

A sonà campanoto no sentì
In ogni luò, ch' i no fenisce pì;
Sentì i mortere ch' i no tage mai;
Ve preo lasciai

Fei lore chel ch' i par e chel ch' i vò,
Lasciaira a Lencio che l' è mestier sò;
Lencio te sos ben gran in sta occasion!
Bravo! Benon!. ..

Ra musica sentì, sentì i cantore,
Ch' i cianta anquoi par pede via anche lore.
Par autro un l' ha una rauca busarona,
E propio el stona.

Ah zì su par sta montes, poeretto,
Un gran sfardor el s' ha ciapà de petto.
Dirè vos, ch' el no staghe pì a ciantà
Co l' è marà...

Avè mille rasos; ma ciè voreo?
Negun l' è in caso del fei sta de meo…
Ma lascioi stà ch' i vade dal Dottor
Ci ch' ha sfardor....

Vedè quanta carretes coi cavai,
Trasparentes e foghe artifiziai,
Verse a mezena, a grun, latìs, taliane
E ampezzane.

Ma vedè quanta zente d' ogni banda...
e Dea ... cie ben ch' el fesc sonà ra banda!
Brave Ampezzane vos fagè polito
L hon senpre dito.

"Parautro! es disc sta femenes, paresse!
Ciè gran Dio bel! De meo no po mia esse.
No in coscienza no l' è pì sta una festa.
Mai come chesta."

"El Piovan l' eo vedù? Ciè ve par? Gnero
Che duto chel ch' i disc le propio vero!
El fesc a voja, e alolo che s’ el vede
Besen ben crede."

E vos no vi n' avede a mal, Piovan,
De sti quattro versate in Ampezzan,
Parchè el nosc orto no po dà de pì,
E compatì

S’ hon fato poco. D' un paes intiero
Accettà el cuor che l' è scietto e sinciero...
Eviva el nosc Piovan, crajà Ampezzane
Viva cent' ane.

Ra zoventù da Cortina.