Vai al contenuto

Pagina:Antologia provenzale, Hoepli, 1911.djvu/513

Da Wikisource.

antologia poetica provenzale 507


Louis Vergne

POUTOUS RAUBATS.

Se vou’n souven pas, eren cauta à cauta:
Dessus vosta gauta
Prenguere un poutou.
Moun cor cremadls, ó bruna poulida!
Moun cor sentiguet alor l’espelida
De la flou d’amour, de soun gent boutou.
Devignaves pas per que vous raubave
Aquel bai tant siave,
Tant fres e tant dous?
Mais de tant bon cor vous quitaves taire.
E ieu ere tant esmougut, pecaire!
Que dins moun bauchun n’en prenguere dous.
Desempioi sabès que vous aime. Jana;
Ma bouca proufana
Dessus vosta man.
S’$s pausada pioi; mais voudriei, moun ama,
Vous dire que, per respondre à ma (lama.
N’es pas de besoun d’esperà deman.
(S. D. di Montpellier)( L’Iàu de Pascati — A. 1883).


BACI RUBATI.

Non ve ne ricordate? eravamo vicini, sulle vostre guancie presi un bacio. Il mio cuore ardente, o bruna gentile, il mio cuore sentì allora lo sbocciare del flore d’amore, della sua graziosa gemma. Vi sdegnaste perchè vi rubavo quel bacio tanto soave, fresco e dolce? Ma con tanto buon grado voi lasciavate tare, ed io, poveretto! ero tanto commosso, che nella mia follia ne presi due. D’allora sapete che vi amo, Giovanna, la mia bocca profana sopra la vostra mano poi s’è posata, ma vorrei, o mia amata, dirvi che per rispondere alla mia fiamma, non è uopo aspettare domani. ==Pagina:Antologia provenzale, Hoepli, 1911.djvu/514==