Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol. II, 1876.djvu/207

Da Wikisource.

Rime genovesi d. sec. xiii-xiv. 197

328cha dever vive senza voi.
car segnor De, tu me consora1
de lo to Spirito Santo,
chi me vei romaner sora
332in turbation e in pianto.
de le lagreme che faxea
per le doie desmesurae
grande abondazia2 descorea
336sum quele menbre sagrae.
segondo che se trova scrito,
in una prea par anchor
le lagreme de che v o dito,
340chi ge caitem alantor.
en quelo me pianto e lamento
donde e era in quel or,
vegnandome in regordamento
344li faiti de lo me segnor,
tut e3 capitorava,
como elo era annunciao,
com e lo rezea e bairiva,4
348chi da De paire era mandao;
e como elo era in mi vegnuo,
stagando en vergenitae,
chi no ave dolor avuo
352en la soa nativitae:
tute le cosse penssava
chi dao m avea gram dozeza;
ma tuto zo me retornava
356em pu greve amareza.
e po dixea: fiior santo,
per pietai grada5 in ver de mi;
per che me lassi dorer tanto
360ni tanto aloitana da ti?
stagando in tanta aversitae,
tuto intorno semper stavam
363d angeri gram quantitae
.   .   .   .   .   .   .   .   .   .   6
e se zo par cossa dura
da creer o pensar, como
Dominide centra natura
367poea morir in carne d omo,
assai pu me maraveio
che li angeri in lo regno so
non piansem tuti, quamvisde
371che li pianzen7 no se po.
li disipori con pianto
faxeam l apareiamento
de sepelir lo corpo santo,
375condio de tar unguento,8
entr um morimento novo
che Iosep faito avea,
em bello drapo iancho, aprovo
fazando como se dexea. 379
li se comenza a covenir,
per honora la sepultura,
tanti angeri no se po dir,
lo conito n fo9 senza mesura, 383
cantando com devotiom:
l overa de De compia10
de l umana11 generaciom
chi per ta morte e r a franchia.12 387
queli faxeam dozi canti
per honorar lo so segnor;
e Maria axerbi pianti


  1. 329. consora è scritto quasi consore, e dopo è aggiunto un piccolo a, isolato.
  2. 335. abondanzia.
  3. 345. il ms. tu te, e questo secondo t è misto di r. -
  4. 347. manca la rima, e il costrutto è torbido. Forse bairava (cfr. lat. bajulare).
  5. 358. garda.
  6. 363. manca un verso.
  7. 371. pianzer.
  8. 375. correggo: de car unguento.
  9. 383. ms.: lo coniton fo.
  10. 385. e compia.
  11. 386. forse dobbiamo leggere e l’umana (in l’umana).
  12. 387. Ho introdotto nel mio testo una scrizione che porge un qualche senso, tuttoché io stesso non ne sia ben persuaso. Il ms.: era con un’e che mal si discerne da c. Cfr. dexerera, finera (vss. 485, 487).