Pagina:Barrili - Il prato maledetto, Treves, 1896.djvu/331

Da Wikisource.

— 325 —


Solo, accanto a Marbaudo inginocchiato, che nulla sentiva e singhiozzava disperato, rimase il vecchio Luitprando. Preso in mano l’aspersorio, spruzzò la persona di Getruda e il capezzale del letto con l’acqua santa; poi cominciò lo scongiuro:

Exorcizo te, immundissime spiritus, omnis incursio adversarii, omne phantasma, omnis Legio, in nomine Domini nostri Jesu Christi, eradicare et effugare ab hoc plasmate Dei.

Qui, come poco innanzi al vocabolo Christi, il venerando uomo segnò in aria la croce; poi continuò:

Ipse tibi imperat, qui te de supernis coelorum in inferiora terrae demergi praecepit. Ipse tibi imperat, qui mari, ventis et tempestatibus imperavit. Audi ergo, et time, Satana, inimice fidei, hostis generis humani, mortis adductor, vitae raptor, justitiae declinator, malorum radix, fomes vitiorum, seductor hominum, proditor gentium, incitator invidiae, origo avariliae, causa discordiae, excitator dolorum: quid stas et resistis, cum scias Christum Dominum vires tuas perdere?... —