Vai al contenuto

Pagina:Bonaccorsi - Vangeli apocrifi.pdf/321

Da Wikisource.

— 283 —

46. Ed ecco, mentre lo portavano, un certo ebreo, di nome Iefonia, robusto di corpo, si slanciò ad afferrare la bara portata dagli apostoli; ma ecco un angelo del Signore, con invisibile potenza, tagliò con una spada di fuoco le due mani dalle spalle di lui e le fece pendere in alto per aria intorno alla bara1.

47. Avvenuto questo prodigio, tutta la folla dei Giudei che l’avevan visto gridò: «E davvero un vero Dio il nato da te, o Maria sempre vergine, madre di Dio!» E lo stesso Iefonia, avendogli Pietro comandato di far conoscere i prodigi di Dio, levatosi su dietro la bara gridava: «O Santa Maria, tu che hai generato Cristo Dio, abbi pietà di me». E Pietro, voltosi, gli disse: «In nome di colui ch’è nato da lei, (ti) si riattaccheranno le mani, che ti son state strappate». E subito, alla parola di Pietro, le mani pendenti presso la bara della (nostra) signora si ritrassero e si riattaccarono a Iefonia. E lui credette, e glorificò Cristo Dio, nato da lei2.

    de Aegypto, Alleluia. Portabant autem cum eo ceteri apostoli corpus beatae Mariae, et Iohannes palmam ferebat luminis ante feretrum. Ceteri vero apostoli canebant voce suavissima.

  1. Le mani del giudeo, secondo le due redazioni latine, non son tagliate via dal suo corpo. A, 14: «Sed venientes media via, ecce quidam Iudaeus, Ruben nomine, sanctum volens feretrum in terra iactare cum corpore beatae Mariae. Sed manus eius aruerunt usque ad cubitum; nolendo volendo usque in valle Iosaphat descendit plorans et lugens, quia manus eius erant erectae ad feretrum, et non valebat manus suas ad se retrahere». B, XI, 3 «Et ecce novum miraculum. Apparuit nubes super feretrum magna valde, sicut apparere solet magnus circulus iuxta splendorem lunae; et angelorum exercitus erat in nubibus canticum suavitatis emittens, et resonabat terra a sonitu dulcedinis magnae. Tunc egressus de civitate populus, fere quindecim milia, mirabantur dicentes: Quis est somtus iste tantae suavitatis! Tunc stetit unus qui diceret illis: Maria exiit de corpore, et discipuli Iesu circa eam laudes dicunt. Et respicientes viderunt coronatum lectum magna gloria, et apostolos cantantes voce magna. Et ecce unus ex illis, qui erat princeps sacerdotum Iudaeorum in ordine suo, repletus furore et ira dixit ad reliquos: Ecce tabernaculum illius qui nos turbavit et omne genus nostrum, qualem gloriam accepit! Et accedens voluit evertere feretrum et corpus ad terram deiicere. Et statim aruerunt manus eius ab ipsius cubitus et adhaeserunt lecto. Et elevantibus apostolis feretrum, pars eius pendebat et pars eius haerebat ad lectum, et torquebatur supplicio vehementer ambulantibus apostolis et psallentibus. Angeli vero qui erant in nubibus percusserunt populum caecitate».
  2. La guarigione è descritta più brevemente in Transitus Mariae A, 15, dove però s’aggiunge: «In ipso loco baptizatus est, et coepit praedicare nomen Dei nostri Ihesu Christi». Molto più diffusamente, invece, è narrato in Transitus Mariae B, XII-XIV: «Tunc princeps ille clamavit dicens: Deprecor te, sancte Petre, ne me despicias quaeso in tanta necessitate, quia tor-