Pagina:Carletti - Poesie friulane.djvu/49

Da Wikisource.

Guère!

’E jé rivade l’òre che nus sègne il destìn.
Signór salvàinus! Èco, èco, s’inzenoglìn
par tiàre, sòt la ’uéstre spade tremènde, ròsse
di tant sang, di tant sang, inmatunîds di angòsse!