Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/399

Da Wikisource.

GIOVANNI BATTISTA FRIZZONI.

Canzvns spiritvælas davart Cristo Gesu il bun pastur, e deliziusa paschura per sias nuorsas. Stampô à Cellerina, da Giacomo N: Gadina. Anno MDCCLXV.

PREFAZIUN.

[f. 4a] AL AGNE CHI HO AMO NUS, JL QUÆL AIS STO MAZZO, E CHI NS’HO SPENDROS, E CON SIEU SAUNG, DA NOS PCHIOS, LAVOS, ED ANS HO FATS RAIGS E SACERDOTS A DIEU, ED A SIEU BAP; SAJA LOD, POSSAUNZA, RICHEZZA, SAPIENZA, ONUR, FORZA, GLORIA, E BENEDIZIUN IN ETERNA ETERNITÆD AMEN!

Uschea sto scrit. Apoc. I. 5. 6. ed cap. V. 9. 10. 12.

Ecco l’ogget e contenuto della nova Canzun, del Coro glorifichio, nella Celestiæla Gerusalem, chi sto avaunt il Trun del Agnè: Ecco la materia colla quæla Citadins Celestiæls faun rimbombær il Cêl lur Patria, e tuots da compagnia unind els lur vuschs in la pü dutscha armonia, e risonante Sinfonia, da commoen accord, cellebreschan il lod del UNIGENIT FILG DA DIEU, il perfet [fol. 4b] Salvæder dell’umauna generaziun, ed eir il lod da Dieu sieu Bap chi ns’hó dô dun taunt prezius ed inestimabel nella persuna da sieu propi Filg, Filg da si’ amur, accio chia quel acquista salüd, e detta la vitt’eterna à tuots quels chi crajan in El.

La Celestiæla armonia da quasta nova Canzun, nun pò oter co prodür ün’ammabla risonanza, e dutsch ribombo nels cours da lur frars e compangs d’ovra chi haun con els insemel, la testimoniaunza da Gesu, mà chi sun aunchia sur terra; e que virtüd l’intima ed indissolubile uniun chi s’ rechiatta traunter els, davart la quæla aviand S. Paolo tschantscho als crettaivels sur terra, als disch.

Vus esses gnieus tiers il munt da Sion, e tiers la Citad del vivaint Dieu, la Celestiæla Gerusalem, e tiers la milliæra d’Aungels, e tiers la respæda generæla, la Baselgia dels primogenits chi sun scrits in ils Cêls, e tiers Dieu il Güdisch da tuots, e tiers ils Spierts dels güsts perfets, e tiers GEsu, il Mediatur del nov Testamaint, e tiers il saung dell’aspersiun, il quæl favella meldras chiossas, quelcò da d’Abel. Ebr. Cap. 12. 22. 23.

Rätoromanische Chrestomathie VII. 2. 25