Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/400

Da Wikisource.
386 Giovanni Battista Frizzoni

[fol. 5a] Da quasta divina sentenza, clæramaing appæra la strettissima uniun traunter la Baselgia Trionfante e Militante; e nun ais però da s’ müravglær, scha traunter il Chio ed il Corp, e reciprocamaing traunter ils members da quast Corp, s’ chiatta uniun zuond intima: tuotta la differenza consista in quast, chia la Baselgia Trionfante chi contemplescha sieu adorabel Spus, da fatscha à fatscha, ais gnida alla perfeziun, aviand arvschieu üna nōva laungia, con quella, in maniera perfetta, per podair decantær quastas sublimas materias; l’incontra la Baselgia, aunchia in quasta val da miserias, Militante, nun fò oter có balbagær, cantand ils merits eterns del saung e della mort da Gesu: ô quasts sun, per ella, plæds inneffabels!

Peró tuot quast nun impedescha, chia seis vairs members, fingio qui, nun sajan indicibilmaing beos: Jl Sênch Spiert, chi glorifichia in lur cours l’Agnè da Dieu crucifichio, als dò eir ün pregust dellas virtüds del muondchi hò da gnir. Ebr.: 6. 5. Als fand vivamaing sentir ils müravgliuss [fol. 5b] effets del saung da Gesu, e ls’ mettand nel delizius giodimaint dels innestimabels bains procedents da sia eterna spendraunza, per tuots quels chi træs vaira viva fè, stabileschan lur salüd, uuicamaing sur ils merits da quast prezius divin saūg.

Cù dimæna füs que possibel, chia quels chi sun dvantôs participævels della vitt’eterna, in las plæjas da lur Redentur, taschessan üna tæl’ materia, ch’els reguardan sco l’unica fontauna e causa dell’indicibla felicitæd ch’els giodan? e la quæla eir, nel pü ôt grô, esaltescha la gloria da Dieu nos Salvæder? Füs que possibel? Chia doppo avair chiattô il repôs da lur ormas, els tgnessan zoppæda la via, chi ls’hò mnôs in quel, ad ôtras povras creatüras ad els somgiauntas, per las quælas, uschè bain có per els, l’Agnè hò spans sieu saung, e do sa vitta, e dellas quælas la pü part giæscha aunchia in las schürezzas e sombriva della mort, sco sclavs da lur pchiôs ed aggiavüschamaints, sainza niaunchia s’inacordscher da lur servitüd?

[fol. 6a] Ad ais vaira, s’ chiattan eir bgers chi sun sensibels sur lur stædi miserabel e deplorabel, e chi con infelice succes, s’ tormaintan, træs proprias forzas, per sqassær gió l’insopportabil giuf da lur corruziun, per romper lur chiadainas, ed opperær lur Santificaziun, e s’aviand il spazi da bgers ans tormentôs in vaun, doppo avair spais danærs in que chi nun ais paun, e lur fadia in que chi nu’ ls’ pò sadulær. Esaj. cap. 25, 2. Schi nu’ s’ chiattan els ünguotta pü asgürôs da lur salüd, có avaunt, e veziand els uschè poch früt da tuottas lur fadias e combattas, sun els redüts à nun savair pü via da che s’ tegner, gnand ò in confusiun, ò ad àquella, da crair impossibla la müdæda del cour umaun.

Füs que dimæna possibel, chia quels chi cognuoschan il Salvæder, e