Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/415

Da Wikisource.

146
Canzun entuorn ir engiart
Tier Doris en la hetta
30Tadlavel jeu al tal,
Plonschent, mo tgi mai quetta;
Fetsch' beffas giud siu mal
El dat il Tgiau, las Alas
Aulz' el, e di: „Sas Ti,
35Tgei dolur fan las Plagas?
Ti deïs pia sentî.
El cun siu artg lagegia;
Tgei vegn ei lunderor?
Meins che ins eung manegia
40Stat siu paliet eil cor.
[f. 2a] Il Mal, che mei tormenta,
Sgarscheivel ei sentir:
Dun' vi; e tgei daventa? —
Jeu quettel de murir.
45Mo Doris, mia Cara,
Dabott trai cun in Betsch
Il paliet ord' la plaga,
Et unscha cun in Eitg.
La strecha zart e lefmein
50La plaga cun siu Meun;
La zufla er' schi dulschmein,
Che sun leu vignius seun.
Sche 'von mes Eigls pli gadas
Vegn quei affon schi bi,
55Cun artg e biallas Alas,
Rir or vi el mai pli.
Vess Doris, mia Cara,
Giu n' ina Compassiun,
Da far mei seuns, en Bara
Fuss senza Remischun.
CANZUN ENTUOR[N] IR ENGIART.
Canzun entuor(n) ir engiart.
(Ineditum nach Ms. Co.)
[f. 7a] Jacob. 1.
Schon de dig, o char Compoing,
sche nus veigien grond gudoing;
Digls hengiarts vei patertgiau
de continuar empau.
5Aunc adina d' ir entuorn
las noigs ora e far il stuorn,
sco la nossa moda ei stada
da nus minders praticada.
Esau. 2.
Tgei dubitas o da bein?
10quest ei la moda, che nus vein;
de starleger e mirar,
tgi nus vein de maridar;
qualla seigi la dunschialla
giufna, rech(e)[a], fina, bialla,
15che nus possi sulazar,
figlionza biarra dar.
Jacob. 3.
Mo gi, sche per semaridar
ei de bassens de puccau far,
sco ton tiers midar las vuschs,
20a buns parens dar tontas cruschs,
digl t[g]ierp, della olma ad' entiert.
adina star sut ciel aviert,
sco paupers morders e bargada
Da Diu schnueivel hassegiada.
[f. 7b] Esau. 4.
25O, camarad, tgei procedura
ei mai questa aunc alura,
de titular aschi ils mats?
Calla, calla, senza spatz;
Tschontschia plidada fundamen!
30iau vi tadlar tei bein bugien;
sche la verdat fa tei plidar,
il tiu Cusseigl vi suendar.