Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/694

Da Wikisource.

La giuvantegna 665 [p. 12] O co miu cor salagrava da quella beltezia. Vus pudes mi crer ca schon lur mieu spiert a mia olma sa dalzavan en la cuntamplatiun dilg scafidar da tut las chiosas. Chei marvilgusas ovras, chei gloriusa grondezia! Ilg curascha mi ven a jou cur giu tras quella via zarpeinta via anau en zig - zag; cur jou sund giu tiers la val; oh! anguscha, chei vezu? chei 5 davont mei ina pund cun lena radunda, quella val furiusa, ca salgiantava laua sureint, ina ramur surda sco ilg tunar da liensch; ins ves cartieu chilg Rhein vagnis giu da quellas felsas. Silg gi ilg sulelg veva luanto la nef sin las alps e scuflunto si las valls. En chei anguscha sund jou puschpei. Chi mi ven en agid? Jou 10 mi partraig sin laua dilg Anuilg, aveva jou da turnar anavos, mo nagins raps, nagin ca mi ancanuscha. Deus! mi de la forza ad ilg curascha dad ir sin quels lens a quella aua smanatschonta. Duas gadas sundu tschasso tut bletsch, la terza curreu sco in ord da sen a tschunco da lautra vart; qua sin quella via carpusa stundu eri a fier or laua 15 da mes calzers pleings, a vard anavos silg murren da quella vall, ca ves leu mi rudlar anseman en cun sia furia cun la crapa manedla; us ca sund or dilg preuel pos jeu rir da sia rabgia, da sia pusonza, jou buc pli ferm china spia sin siu stengal. Spert prend jou la cursa enten ina gronda sciradegna si par quella schechia, carpusa a nunfrichevla montagna, antroca 20 … si tiers las amprimas caillgias collar, nu ca la via va ansi sco en ina fossa scira, trontar pignola a grossa crapa. Cun ina gada in tier da noig ca par ver tema da me a [p. 13] jou dad el, tschunca vi la via davont mei, la tema mi pelgia eint, cun mi partarchiar dilg qiuntar da mia velgia tata, ad aung plis, las seras cun staillier, ca davend da quella vall antroca 25 las aclas de Sched, eri il lieg dad unkirs. In mieu aug gieva d' aver veu ad ancunascheu vifs da quels ca eran usa silg barlot; ca da sisum la via rudlava ad el ancuntar in vaintar blo, surtreg cun elg bofs ad ilg lufgaru … mailgia lgieut, ad a tuts quels spavents. Mia imaginatiun vaseva tras or anturn me tuts ils mal spierts dilg unfiern; ilg chiau bas, in anguschas 30 curevu adina sin quella via gottosa, tras Sched, sainza mi nacorschar ca segi sisum Purz. La en la pli sisuma casa alva dus schmaladeus chiauns selgian or din isch a mi mordan als calcoings. Jou cur tras or, ein la vall da plaza ca veva er in schlet num da barlots; in spuantilg sco la furma din hum grond, seg, me l' ossa, in chiau cun elgs fupos eint sco la 35 teschta din mort ven or da la vall da sper cun me entochen tilg crap gries. Cur ve pudeu ver la casa de mieu bab, la eis el sto davos. Da l' anguscha suavu che dagutava partut; jou cur, sainza saver nagut da mez; cur jou sunt rivo davont ilg isch da mia casa scha veu pudeu udir lura da stiva, ca deva las duas da la damaun; ilg dies cuntar ilg isch mi andurmantu; 40 cur mieu bab daviera, dundu anavos sin el . . . . Chei ei quei? Chi ei qua? el mi mano en stiva, moma a sora curan, a jou cur, sainza gir in pleid, tilg canastar da paun . . . . .