Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/712

Da Wikisource.

La quacra a ses affons, La rosa dell' aua 683

La quacra lu sgola puspei ord vart,
A casa la sera vegn ella pér tard
15 Cheu clomman ils pigns cun tremblont suspir:
„O, mumma da cheu nus stovein fugir!
[p. 174] Il rustic signur, che posseda quest prau,
Cul figl speras vi cheu ei ius; ha plidau:
Ah, mir' ils vischins ein aunc buca vegnii!
20 Spert va tier parents, supplichescha e di:
Vegni a gidar a segar e rislar
Il prau de miu bab, per lu quel consolar!“
„Aunc temps eis ei“, di lu la quacra, „quei sai!
Buc spert ein parents cun agit paregiai!“
25 La quacra lu sgola puspei ord vart,
A casa la sera vegn ella pér tard.
Cheu clomman ils pigns cun tremblont suspir:
„O, mumma, gie ussa stovein nus fugir!
Il rustic signur, che posseda quest prau,
30 Cul figl speras vi cheu ei ius; ha plidau:
„Vischins e parents han gie buca dau fei!
Mo quintel uss pia sin tei e sin mei.“
„Gie, temps de fugir“, di la quacra, „quei sai,
Eis ei per mitschar cun affons combrigiai!
35 Confidas lavurs a parents e vischins,
Sche vegnes cun els ne tier terms e confins;
Mo tras la vigur de tiu maun curaschus
Flurescha a ti il pli difficultus.“
La quacra us fui cun ses pigns senza paus,
40 E lauter di e era il prau gia segaus.

La rosa dell' aua.
 
(Aus Il Cudisch de Legier da Gerold Eberhard,
Emprima part, Cuera, 1865, p. 175.)
Il giuven matet quel fagieva termagls
Sil prau sper il lac, che da flurs era gagls.
La rosa dell' aua en gronda splendur
En l' aua flurir el us catt' ad agur.
5 Et el cun curascha va tras la paliu;
La rosa schi bella havess el voliu.
„Stai cheu!“ ussa auda 'l la muma clomar,
O, turna affon, ti savesses sfundrar!“