Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/75

Da Wikisource.
18 Calvenzano

Bref apologetica. Milaun. Tier ils Stampadurs dil Arciuesgeu. 1612.


[pag. 320].

Stheits finalmeng, & tuas, & meas vices tibi dolendum, qui solus in tã ampla familia filium habeas auitæ, & veræ religionis desertorẽ, quest ei. Che vus hauets da doler, & della vossa & mia sort, sco qll, il qual sollet haueits in egnia vschi graunda casada egn fegl, che [p. 321] haigi abandonau la veglia & vera religioũ &c. Ah ò meas bab, quaunt è pli gist il meu dolur, sco qll il qual solett souõd la veglia & vera religioun, quest ei dals meas magiurs o farfarers. Ieu conosch il meas Tadd, & il plaunsch, & forsa aung il Basadt sia mort entin la religioun da Caluin. Aber or’einfer qls, totts ils meas Magiurs, ils quals per tott seattschient ons, si gi, che sian stai entin la nossa casada, han viueu, & morts entin la Baselgia Catolica & verameng entin la cretta dil Euangeli, & dacoca ieu hai speraunza, hann suruegneu la vita eterna, la quala è entin la soletta 15 Baselgia. Per la qual ghiausa oder conoscheits la mia conclusioun easser verissima, quest ei che è non hai bandonau la cretta dals meas magiurs ò forfares, [pag. 322] ma retornau à quella, & all’ura ch’ieu nõ hai trateneu sott la casada, ma abandonau, oder metteit auaunt solettameng egn da tott quest seatt teimps, il qual haigi professau la religioũ da Caluin & da Zuingler, 20 … & mi vegn ieu accordar, & qst sez pmett da far, sch’vus mi metteits auaũt qual ghin della sezza religioun da tottas las treis Leias, las qualas è clar, sco si caua dal Vueschgeu da Coira, ean schon mille & tretschient ons che dalla Paganeglia si ean cõuerteu & veolt alla religiun dals Christgiauns. Aber allura fra taũt che si tschearca qst scheonoscheu abtrinniger Caluinista, per non star lascheint, ieu garagiass che foss dau risposta da totts ils Ministers dals Euangelis dal on dil Signur 1517. faggs à questas paucas [p. 323] dubitatiouns. La prima, chi è quell, che mai entin la primitiua Baselgia (la quala confessond, ear els sez) hà mossau la schobradad dil Euangeli, & soueinter hauer preu gl’orden da Sacerdot, soueinter gl’orden haigi preu donna, oder ch’haigi defendeu che si possi conuegneuelmeng prender, specialmeng ina purschealla che haigi il vud, & consacrada à Deu? Perch’ieu hai impreu dil sauenz leger dals Paders, da Historigs Ecclesiastigs, & schẽtamaints da Roma talas nozzas easser declaradas p malmõdas & disgratiadas, easser castigiadas dalla Baselgia con las spegnias Ecclesiastigas aber à ur dals Imperaturs Christgiauns ear cõ la pegna dil ghiau. Perche gl’Imperatur Giouenian, il quart successur da Constantinus Magnus [p. 324] gl’onn 336. Vschia determina, entil 5. c. dels Vueschgs & dels Spirituals. Si quis, gi el, non dicã rapere, sed attentare tantùm iungendi causa matrimonij sacatissimas virgines ausus fuerit, capitali pæna feriatur, &c. quest ei. Schi qualchin vean ad aschgiar, nõ gig da prender per forza, ma solettameng da prouar per respect da si conschonscher in matrimoni con las benedidas purscheallas sia condemnau per la testa &c. La seza ghiausa à lura