Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/866

Da Wikisource.

Canzun â Lgi pievel giuven da Duin
837
5.
7.
D' ils suitzers tegiens bein parinna,
50Vid' 'lg lgianamig duveits dovrar,

Quel tilgiar, ilg far en pulvra;
Sch' ils schalaus vangissen er,
O scha veigias ounc bien cor,
Volveit antuorn a dei c' ulg ror,
55Curri lient, seigias gilgiarts
Cun bastuns â hallumbârts.
8.
Tarchei dunouns à voss uffonts,
Vossas casas, praus ad ers,
[p. 223b] La libertad, quei Niebell
standt.
60Scha gie da nus custas er bers
Dein si su a sa dovrein,
'Lgianamig navend catschein,
Antroqua quel ei schubriaus,
A lura nus veian ruvaus.
Quel, cha faig gi
A quel ca legia quei:
Chi haggig quei dictaue,
Marveglias hagias buc;
5Quel vezas ha quittaue
Par libertad da tuts.
Cun tei manegel biene,
Jeu sunt ün redli hum,
A sun pilgver schi beine,
10Sco ti ün bien Grischun.
CANZUN
â Lgi pievel giuven da Duin.
(Ineditum nach Ms. Fon.)
[f. 241a] Ade, Ade, Duine!
Da tei vom jou navendt.
Ade vus finnadinne!
Sun staus viess survient.
5Viess survient da Deuse,
Vus gig jou en vardad!
A vus hai pardagaue
Dus ons ad ünna stadt.
Catschei moun gilgiardameng,
Münchün sai nunzagigiaus,
35Pichei, luvrei tuts tapframeng,
'Lgianamig ven spatatschaus.
Tumei bucc quels nauschs fumelgs,

Deus en Tschiel quel ri dad els;
El vanschida dar a vus
40Ven sur quels, ca rin da vuss.
6.
[f. 223a] S' ils pardavons veigies adaig,
Ils quals ean stai pir avont temps
Tschou a lou, chei els han faig,
Quontas guerras cun gronds
schelms.
45Nossa terra defendieu,
Quella frya muntanieu,
Ancunter fürsts han vurrigiau,
A quels lur diess han mall starlgiau.