Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/92

Da Wikisource.

Anatomia dil svìaz 35


quei cap. v. 52. Il paun che ieu vus vegn a dar ei la mia chiarn per la vita dil mond. Et enten tal guisa, che chi na mangia sia chiarn & beiua seu saũg quel non hà la vitta enten el, v. 54. & qual ei quella chiarn & saung da Christ? forsa in spirt? ner autra fantacia, sco forsa vus pudessas siembgar? zunt tutta veia biggia, sonder quella seza chiarn & saung ch’el hà dau vi dalla crusch per ils noss pugiaus [pag. 196]. Matt. 26 v. 26. Mar. 14. Luce 22. 1. Cor. 11. & cuntutt vezzig minghin vffaunt, sche la tia fantaseia pò stâr cun il pleid da Deu?

Per il 3. poing che tei gis che mãgiar & beiuer il corp & saũg da noss segner, na seigig d’antallir corporalmeng, perchei che Christus seig eus a tschiel, & il seu corp na tornig bigg antrocan la fign dil mund & vol prouar or dil 3. c. Act. v. 21. il qual lieg mussa cleramẽg che tei fâs inna faulsa consequẽzia perchei che ieu ta dumond schi fuss bein gigg? egn mill pò purtar egn predicant, donque na pò portar dus? chi na veza che questa consequenzia ei faulsa? ner sch’egn schess, Ils predicants dellas leias dein guardar or il plaid da Diu, sco i cumportass, & bigg s’ãpagghiar da chiausas teimporales? dõque nõ ei da quels, (& forsa la plipart) che vultan reger [pag. 197] il dreg & Giudizi secular? Item la Chirurgia; & medeschina? fuss il peia biggia gigg la manzegna, schẽd ch’ils predicãts na sa ampaigghiassan da chiausas seculares; siont che, i douran da tanien sorts mastregns & vultan hauer il nâs entil spirituale & temporal easser? (che mai na han fagg ils Apostels, ner Paders) vschi vi ieu ear gir: schi bein che Christus quell eis eu entẽ tschiel & resta là antocca la fign dil mund, & che lura vean el enten propria persona vegnir ad derscher sur las creatiras: schi nõ eisi bein fagg a gir, peia non el qui entẽ quest mũd per sia pussaunza, entil Sacrament? perchei che aglioi ei tuttas chiausas pusseiulas. Aber pernott ch’in vezig ch’il text na fâ per tia consequenzia, vdein ils pleids dil text. Act. 3 v. 21. il qual gi da questa maniera. Il qual ei ceart da basegns ch’il tschiel il retscheiuig, [pag. 198] antoccan il teimp della restituzioun da tutta quei che Deu hà plidau trâs ils prophets. Nu’ ei qua fagg menzioun ch’el trâs sia pussaunza na seigig ear qui sin tearra cun seu chierp Sacramentalmeng? siont ch’el gi ear; ieu vi esser cun vus antoccan la fign dil mund? cuntutt na vult auter gir & antallir il text, che christus na n’ei qui enten quella guisa, sco el era cun ils Apostels, sonder enten tschiel, & enten tal guisa vean el enten la fign vegnir da tschiel dacoca l’ei eu a tschiel a giudighiar il mũd, vezig pia scadin pusphei che beallas & maruegliusas conclusiouns ti fâs? —

[pag. 290] MINISTER. fol. 75.

Gi la searra dil babb noss.

Perchei cha teu ei igl Raginauel, la pussaunza, la gloria, a seimper ammen. —