Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/112

Da Wikisource.
88 Märchen

schava el mai mirar las giuvnas ord casa. In bi di de stat han aber las feglias rugau e suplicau il bab ton, ch' el ha lubiu ad ellas, de far ina spasiada ora egl jert. Per aber mirar sillas dunschallas, ha il retg termess cun ellas in vegl e fideivel servitur. Denton era ei in di cauld et il bien 5 servitur ha survigniu ina terribla seit. Perquei ha el emprau las feglias dil retg, sch' el astgiassi bucca ir in mument en ina ustria e prender enzitgei … de bletsch. Quei han las giuvnas lubiu ad el et empermess de spitgiar sin el avon la porta dell' ustria. Cura ch' il servitur ei turnaus ord l' ustria, eran aber las giuvnas daven e bucca pli d' enflar. Bein spert 10 ha il servitur fatg raport al bab retg; quel ha dau camond als ses cavaliers … d' encurir las feglias depertut; mo adumbaten. Sin quei ha il bab, vesent che tut gidava nuot, schau far enconuschent, ch' el detti las feglias a quels, che aflien ellas. Quei han treis paupers, aber frestgs giuvens udiu et ein semess si d' ira tiel retg a seporscher ad el d' encurir las 15 feglias. Arrivai tiel retg, ha quel sin lur empermischun de far tutta stenta per enflar las princessas, dau ad els in grond spiendi et els ein semess sin via ad encurir las feglias dil retg. Ei ein ira, entochen ch' els ein arrivai en ina salvatgia montogna, plein uaul e cagliom. Tard la sera ein els vigni tier in chisti gron e vegl. Curaschusamein ein els i de la porta 20 gronda en, de scala si et ein arrivai ellas stivas e combras sura. Ei han aber viu negliu in carstgieun et era udiu negin a mon entuorn. La sera han ei priu la marenda ord lur valischa et ein semess en treis letgs seida, ch' eran leu en ina sala. L' autra dameun han ei eunc mirau giu il chisti pli bein e lu seschai giu, ch' il vegl deigi star à casa e far tscheina et 25 ils dus auters deigien ira ad encurir las feglias dil retg. Quei ei era daventau1. Duront ch' il vegl cuschanava aber, vi encunter sera, ei vegniu in um vegl cun cavegls alvs e barba alva ded' esch en, empront el: „Tgei fas cheu?“ Il giuven, che saveva bucca tgei risponder, ha pigliau in terribla … tema et ei curdaus en mauls. Cura ch' ils dus auters ein turnai la 30 sera, era nuot cuschanau et ei han stuiu migliar paun e chischiel. Il cuschanier ha sexcusau, el hagi giu mal il cor et saviu far nuot tscheina. Gliauter di ei tucau al meseun, de star en cuschina; aber era tier el ei igl um vegl culs cavegls alvs vegnius e ha dumondau bucca grad tschec: „Tgei fas cheu?“ El ei vignius tumentaus, ch' el ha survigniu stgir avon 35 ils egls et ei daus spella platta giu. La sera, culs auters ein turnai, era ei puspei bucca fatg tscheina; il meseun vev' era survigniu mal. Il tierz di ei il giuven staus, sco cuschanier. Suenter ch' ils dus auters ein stai daven, eis el ius pigl entir chisti entuorn. Sisum sut tetg ha el enflau en in camarlet ina spaduna, pendida si, che mava aber traso vi e neu scol 40 cametg. „Quei ei in' arma per mei!“, ha il giuven patertgiau, ha priu giu la spada e ligiau entuorn tschenta. Pli tard eis el lu ius en cuschina per far enzitgei de cauld als amitgs. Bucca ditg era el vid la platta, sche vegn igl um vegl e grescha: „Tgei fas ti cheu?“ „A! ussa sai jeu, tgi

  1. ed. dadentau