Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/127

Da Wikisource.

Märchen 103

sin la mar, plirav' el e scheva: „Ah, ussa pudess jeu esser in grond signiur et habitar en in grond casti!“ „Nagina nav vegn cheu per liberar mei giud quell' insla!“

Ina damaun, ch' el era sisum la pezza, ves' el in toc davon dad el in' uolp, che mussav' ad el de vegnir cun ina toppa. Igl emprem pegl' el 5 tema e sa bucca, tgei quei hagi de muntar. Finalmein tratg' el encunter sesez: „Tgei emporta la vetta à mi? Ei gliei tonaton iu tut contrari.“ El va vitier quella uolp. Quella tschontscha cun el e di: „Jeu sun l' olma, che ti has spindrau entras pagar giu ils deivets, per ils quals jeu stuevel pitir. Oz vi jeu à ti remunerar quei survetsch. Oz enzina tiu inimitg, il 10 minister, en cun la feglia gronda dil retg, che dueva daventar tia spusa. Jeu vi aber portar tei entochen avon il casti dil retg e zvar aunc oz. Perquei sepeglia ti cun confidonza vid mia cua e setegn ferm et jeu portel tei avon il casti!“ El ha fatg quei, et en paucas minutas sesanflav' el ella residenza avon il casti dil retg. L' uolp pren ussa commiau dad' el schend: 15 „Hagies mo curascha! Ei sa à ti bucca fallir!“ Suenter ditg haver patertgiau, … va el si en cuschina dil casti et empiara, sch' ins havessi bucca lavur de schar lavar giu silmeins. Bugien ha ins dau ad el lavur; pertgei ei era bia de far. Ualti alla fin dil gientar eis ei vegniu fatg coccas. Cheu va ei si à Pieder ina glisch. El haveva cun el in ani, ch' el haveva survegniu 20 … schangetg dalla feglia dil retg. El roga, ch' in duessi schar cuschinar el ina cocca, il qual ins ha ad el bugien concediu. En quella cocca ha el mess en igl ani della feglia dil retg e quella ei vegnida pli grossa e pli bialla, che las autras. Vegnent las coccas survidas, tucca giest quella alla spusa. Ella anfla igl ani, enconuscha quel e vegn tut cotschna. Ella termetta 25 … ina survienta en cuschina per mirar, sch' ei seigi bucca cheu in umm jester e quella vegn en e di ad ella, ch' en cuschina seigi in bi giuven, che gidi a cuschinar e che quel eri mai leu aschiglioc. Alura di la spusa ad ella: „Va ora e mira, sche quei giuven ha bucc enzanua vi dad el ina vricla!“ La survienta vegn en e di, che quel hagi ina vricla sper in' ureglia. 30 Ussa saveva la spusa, che quei seigi siu Pieder, siu liberatur. Ella cloma il retg d' in maun e raquenta tut à quel. Els van en cuschina, anflen Pieder, selegran e beneventeschen el. Sin quei sto Pieder raquintar tut, co ei seigi iu. Il retg vegn sinquei vilaus et engira, ch' il minister stoppi pagar siu malfatg cun la vetta. Els meinan Pieder en ina sala, nua ch' el vegn 35 vestgius en cun la vestgadira et ils ornaments de prenzi de quella tiarra. Sinquei serenda il retg cun sia feglia en la sala tier ils gasts e continuescha vinavon cun il gientar. Durond il gientar domonda il retg ses gasts, tgei in umm meritassi, il qual havessi bess il liberatur de sias feglias en la mar. In responda, ch' in tal deigi vegnir scavazaus; in 40 auter maniava, ch' in duessi sitar giu quel e puspei in tierz scheva, ch' in deigi pender in tal! Finalmein di il spus: „Na, in tal duei ins scarpar en tocs cun quater cavals!“ Cheu leva il il retg sin peis e di: „Ti has dau à