Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/397

Da Wikisource.

Ed ei er buc maneivel
En siu igniv d' anflar,
Agli ei pli plascheivel
En auters de sgolar.
25El va ed el se fultscha
En caglias tscheu e leu;
Sch' ei freda a gli de dulschas
Ragischs, sche stat el leu.
El saulta e pi seglia,
30E stat si legher brav,
El ei de buna veglia,
Chichi si sum il fest.
Se dat cun cresta biala
Utschalla cun utschi;
35Utschi ei cun utschalla,
Utschalla ei cun utschi.
Utschals per uriallas
Ein els fasierlis thiers,
Che cun lur plimmas bialas
40Utschalas san trer neutier.
E tonaton savess ei
Strusch in utschi sgolar,
Ch' el sin quei liuc queschi
Ed vegli buc cantar;
45Ch' ils auters er quei sapien,
Ed vegnien er sisu,
Ils umens che maina massen,
Als auters si da tgau.
Grad quels utschals er lessen,
50Che tuts utschals navent
Tilassen e pli schassen
Davos lur nutriment;
Quei ei las lur utschallas,
55Sin ellas per tender fallas,
Ch' ei possien er haver
Cun quellas lur plischer.
Tut quei ch' in observescha,
Vegn bein verificau;
Er quei ch' in exequeschi