Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/48

Da Wikisource.
24 Märchen


Curaschusamein ei la giuvna cavalcada d' in plaun ora tras in uaul stgir, tochen ch' ella ha entupau ina veglietta, e quella di ad ella: „Jeu sai schon; ti vul ira pigl utschi che di la verdat, e pils dus frars. Vul ti survignir quels, sche mira mo mai anavos sin via; ei po far tgei gianter, 5 ch' ei fus, davos tei!“ Engraziont ha la giuvna empermess de tener endamen … il bien cussegl, et ei ida vinavon. Sper in lac stgir e profund ha ella gleiti catau ad agur in gron e teiss quolm, sil tschupi dil qual era in gron e bi chisti. Ton spert, sco ella ha pudiu, eis ella seglida guid cavagl, ha priu in fest et entschiet ad ira dil quolm si. Traso udeva ella 10 davostier a clamar: „Amalia! Amalia!“; ei fagieva ina terribla ragazza. Amalia aber mirava nuota anavos, e mava frestg vinavon. Finalmein eis ella vegnida sper in stupen chisti de marmel verd, cun aultas tuors e tetgs d' aur. Avon porta era aber in terribel um d' uaul, cun in pegn entamaun; quel pertgirava l' entrada, e scheva vignir en negin. Amalia ei aber, sperta 15 sco ina musteila, seschluitada agl um d' uaul sut las combas en et ei vignida el chisti. Cheu era dapertut combras d' aur, d' argient e pedras. La pli bialla combra haveva en ina tschuplada casets de tuttas sorts cun utschals cotschens, alvs, melens, verds, morels, insuma de tuttas colurs. Cur che la giuvna ei vegnida en quella stanza, greva mintgin: „Jeu sun igl utschi, 20 che di la verdat! Pren mei!“ Mo en in cantun steva in utschiet pign, che scheva nuot. Quel ha Amalia priu. Igl utschi grisch ha giu gron plischér, e detg: „Jeu astgiavel bucca dir, ch' jeu fussi igl utschi, che di la verdat; aber ti has tuttina gartiau il dretg! Ti stoss ira en quei jert de rosas e prender quella torta sper la fontauna clara amiez igl jert; cun quella torta 25 datas ti sin tutta crappa, che nus vesein ded ira dil quolm giu!“ La giuvna ha priu la torta ord igl jert, et ei semezza cugl utschi sin via ded ira engiu. … Mintga crap, ch' ella tucava en culla torta, semidava en in cavalier ne en ina dunschalla. Ils dus frars d' Amalia ein era vigni ord dus craps, et han cun larmas giu per la vesta embratschau la buna sora. Igl utschi 30 ha aber cantau, els seigien affons d' in retg. Lur aug hagi, duront ch' il bab eri ell' ujarra, mess els en ina chista, e schau ira pell' aua ora; al retg hagi el detg, la buna regina hagi parturiu giattels.

Plein fel s' il nausch aug, ein ils fargliuns, compigniai de biars cavaliers e dunschallas, ii el marcau dil retg, e leu ha igl utschi risdau la historia 35 dils affons al retg. Stuorns de leghermen, ha quel embratschau ses fegls e fatg vignir la mumma ord perschun tiella gasteria. Il striun d' in aug han quater cavals scarpau en quater tocs. Amalia ei vignida ina regina, delicata … e fina; ses frars curaschus e buns retgs. Quei ei la historia digl „Utschi, che di la verdat!“ 40

14. Ils treis frars.

Giu en ina planira gronda era ei in retg, che haveva in reginavel, il qual sestendeva entoca sper la mar. El era aber vegls e pudeva bucca