Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/507

Da Wikisource.

Sointgia Elisabet se stgisa,
nonder ei il merit miu,
15Che ton lunsch en quella visa
ei la Mumma dil miu Diu
Con ton stentar mei visitar.
tgi vess quei bein mai cartiu?
Dat enzennas de charezia
20enten siu bist siu Affon,
Quel che varga enten grondezia
tuts, nommadameing soing Gion.
Ven perdunau er' il puccau
Original a gli denton.
[f. 57b] 25 Sointgia Elisabet salida
con la liaunga è con ils mauns,
Ti eis Mumma benedida
denter tuttas las Donauns,
benediu ei il frig tiu,
30Ch' ei il Spindrader dils Christgiauns.
Sinaquei entscheiva pia
à formar sia canzun
La Purschgalla, Mumma Maria
è con gronda submissiun
35honoreschen ed engrondeschen
Diaus cun tutta devoziun.
En miu Diu, mia Speronza
po miu Spirt bein selegrar,
El ha voliu l' humilitonza
40de sia Fantschalla uordar;
Vegnien per quei beada mei
tuttas Naziuns à clamar.
El ha alzau mei en grondezzia,
pertgiei tutpussents ei quel,
45Soings Siu nom sur tut' altezzia,
Vult perfin al mund rebel
dar bien perdun è remischun,
giè, à quels, che temen el.
[f. 58a] Al siu bratsch ha 'l dau pussonza
50tuts ils latschs ha 'l spatitschau,