Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/578

Da Wikisource.

Cun tut hai mis nagina scüsa,
Da mai ch' ei en quella gissa
Plaschieu alg Segner, Reg dils Regs,
100Al qual sur nus ha zund buns Dregs.
La mort ei stada bein anechia,
Mo la mia hura ei stada drechia,
Parchei ch' iou fova rastiaus,
Sin mieu Spindrader hai Spichiau.
105Chei munta quei morir aschia,
Ner tras malsoingia â malatia,
Morir ves iou schilgioc stuvieu,
Scha gia iou ves tschient ons vivieu.
Parchei bargits, planscheits aschia,
110Aschi zund fig sur la mort mia?
In bien cuselg vus vi iou dar,
Ca vus vus scheias confortar.
Par mia mort buc despareias,
[f. 20a] Mo Deus en Tschiel bear ont ludeias,
115Co quel ha mei beinont spindrau
Ad or dil mund en tschiel manau.
Nua ca nus gnin tras gratia sia,
Sco er suenter spronza mia
Puschpei ün gliauter ad aflar,
120A legrameng ansemel star.
Vos oelgs vus pia schagianteias,
A vossas larmas gio fruscheias,
En Tschiel gnin nus nus ad aflar
Perpetnameng a nus lagrar.
125Ilg Tschiel per vos cunfiert salveias,
A mieu Exempel Savundeias,
Schi vagnits vus er a sieu temps
A gnir tiers mei a tuts Cartents.
184.
(Nach Ms. Sched.).
[f. 1a] Tadleit cun carschadingia
O vus, mes Cunfrars!