Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/86

Da Wikisource.
62 Märchen

ella savessi dar giuaden e rumper las combas. Il fav schava aber nuota perschuader et ha detg: „Va ti avon! Ti sas sgular; sche ti dates giuadèn!“ La viaspra ei finalmein ida. Cura ch' ella ei stada vi a miez la pun, eis ella dada giu en l' aua. Il fav ha lu stoviu rir ton denavon, ch' el ha giu 5 scarpau il tgil et ha stoviu schar cuser si ina scrotta, ch' ins vesa eunc oz.

51. Ils camerats.

In um haveva in asen, il qual haveva surviu ad el biars onns cun tutta premura e fideivladat. Mo ussa era el vegls, haveva piars las forzas et era nuot pli tier la lavur. Ei encrescheva perquei al patrun de stuér envarnar 10 ina bestia malnizeivla, et el vuleva far igl asen ord ils peis. Mo quel ha encorschiu quei et ei fugius. Cura ch' el ei staus in toc, ha el entupau in tgeun, che tahegiava, sco sch' el fuss currius diesch uras, e schava leutier eunc malamein pender las ureglias. „Tgei tahegias aschi zun?“ domonda igl asen. „Ach, di il tgeun, perquei che jeu sun vegls e fleivels e pos 15 bucca pli cuorrer suenter las cauras, ha miu patrun voliu sturnir mei. Denton hai jeu eunc pudiu mitschar a dretg temps. Mo ussa sai jeu bucca, co gudognar miu peun.“ — „Neu cun mei, di igl asen, nus anflein schon enzanua … in survetsch!“ Igl ei buc iu ditg, sche entaupan els in giatt, ch' era sternius ora sper la via e fagieva ina tresta tschera. „Pertgei miras aschi 20 mitgiert?" damonda igl asen. Il giatt rispunda: „Co savess ins esser leghers, cura ch' ins sa, ch' igl ei finiu cun ins sin quest mund? Essent mes denns smuttai giu, sesel jeu, ussa vegls, pli bugien davos pegnia e cupidel, che seglir suenter las miurs; perquei ha mia patruna voliu neghentar … mei.“ Cheu han igl asen et il tgeun era raquintau lur historia, han 25 confortau il giatt et envidau en el de vegnir cun els. Il giatt, che saveva bucca, tgei pegliar à meuns, ei staus bein cuntents e semess en lur compognia. … Suenter in' urialla arrivan els tier ina cuort. Cheu er' ei in tgiet, che gareva ord tutta forza. „Tgei, vegn ei oz biall' aura, che ti gareschas aschi mervègl, et en tala maniera?“ domonda igl asen. Igl tgiet mira 30 trestamein sin igl asen e di: „Ach, oz ei probabel la davosa gada, che jeu contel. Avon dus dis ei il sprèr ius cun ina gaglina, et ussa ha la patruna piars la fidonza sin mei. Grad hai jeu udiu, ch' ella ha detg alla cuschiniera: Dameun ei perdunonza, et jeu hai patertgau, che nies tgiet dess ina buna suppa sin quei di; ti sas tagliar giu il tgau ad el questa 35 séra. Jeu vi lura cumprar in pli giuven e pli vigilont.“ — „Ti pauper schani, di igl asen; neu cun nus; nus vulein schon mirar de vegnir atras!“ Il tgiet ei staus bein cuntents et ei ius cun els. Enten igl ir han els semess si, ded ir en in marcau a far ils musicants. Encunter séra ein els arivai en in uaul. Cheu han els voliu star sur notg. Igl asen et il tgeun ein 40 semess sut ina plonta. Il giatt ei ius sin in rom d' in pégn, et il tgiet ei sgulaus tochen il pli sisum ina plonta. Avon che dormir ha il tgiet eunc mirau entuorn, sch' ei seigi tutt segir, e cheu vesa el dalunsch ina glisch;