Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/159

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 151

mia drechia mumma. Ad ell daventta reg. Aschi duvein nus partarchiar enten nies kumber, la terra ei nossa muma, nus stuvein tuts morir, ei gida nagin bargir, nagin plirar, nagi[n] kumber, par muntanner ner turnantar, à lgi carstiaun la sia vitta. Chei ha Davit faig cur sieu filg ei staus mortts. Ell ha gig iau veng ad ir tiers ell. Aschi duvein er nus partarchiar cur ei mier anchün bein conforttaus enten Christum, sco questa nossa chara sora barmiera, nus vangin ad ir tiers ella, ella tuorna bucca pli tiers nus. Sch’ün pauper da pitschen esser vangiss prieus or da la pupira si enten la cuortt d’ün reg da Frantscha, à ch’ell vess lau bien. Chi ilg less quei scuvir? Ils ver cartents cur els mieran, schi vengian els prei or da la (f. 9b) granda paupïra, or da quella granda breigia da quest mund, si ent ilg raginavel da tschiel, enten perpettna beadienscha, nua ca ell ha tutt bien. Chi less pi esser quell ca less scuvir à lgi carstiaun quella beadienscha, à less cun sieu plirar, garrir, ca quei carstiaun fuss aung sin quest mund. Amasis veva vieu ün bargint par ün sieu filg ca fova morts. Quau schett ell, ont ca ti vessas giu quei filg schi bargivas ti bucca par ell; schi parchei bragias ti ussa, ca ti ilg has puschpei buc. Iau vi er gi à vus oz quei. Ont ca vus vessas survangieu quella massera, a vus auters ancunaschieu ella, schi bargivas bucca par ella, parchei la fova bucca vossa; schi parchei bargits ussa par ella, ch’ella ei puschpei bucca vossa. Mò ilg senger ha prieu ella enten ses mauns. Cur ei fò vangieu purttau la nova ad Archileonida, ca sieu filg fuss mortts enten la guerra, schi spia ella, co eis ell mortts? ha ell vurrigiau galliardameng ancunter ilg annamig, ha ell sa deporttau bein. Quau schenan els ca schi. Sin quei schett ella, mo parchei duvess iau pia esser da malacurrada, à lgi voller scuvir quell hanur ch’ell (f. 10a) ei morts par sia patria. Mireitt mes chars, co questa dunna pagauna saveva trustigiau, ad ancurriva mai ilg laud dilg filg. Cuntutt ô vus cartents, cur ei miera üna parsunna bein confortada ent ilg senger, ca va enten la vitta perpettna, scha duveis er vus ez bucca laschar surprender la mala currada, mò gir parchei duvessan nus vuller scuvir à lgi quella beadienscha, quell hanur, ch’ella seza ei denter ils soings, ad ei daventada hartavla da la vitta perpettna. Bears tutta via bears falleschan en questa causa ünna partt han naginna malacurrada pils lur: mai ch’els possian survangir la rauba, quels van grevameng anner à fan ün grand puccau. Bears survargen cun lur bargir à plirar, fan sco els vessen pers tutt lur confiert, sa partrachian buc vid la veglia ordinatiun da Deus; quels fan er puccau. Mes chars vus flissigeit adinna da ver ün miez lient, da prender giu dilg maun dilg senger, da rametter à lgi, ad adinna ludar ell par quei ch’ell vus tarmetta tiers. Quei ei aschia cuorttameng, quei ca nus vein giu dad amprender or da noss plaids.