Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/185

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 177

ils numna Deus tiers soing Paul cap. 13. Survients da Deus tiers ilg sallit dilg pievel, denter ün bab à bien regenter ei paucha lechia, soing Gregorias gi, schi bault sco ils regenters vurregian ancunter ils lasters, ils laders, anganaders, blastamaders (f. 46a) morders, pittinaders, ils fan ir or da la terra, schi muntengian els bein bault pasch à ruvaus. Ün tal regent ei staus Josua, ca mava avant ad els end ad or sc’ün pastur. Pardunne ad els lur puccaus, ner casse mei or dilg cudisch ca ti has scritt gi Moses. Udit ilg reg Davit, chei cor ell haigig giu ancunter sieu pievel. Ach senger tieu maun seigig ancunter mei, à la casa da mieu bab, ch’ei han questas nuorsetas faic. Tal amig da la patria à da sieu pievel fova denter ils pagauns Codrus ün reg dils Atheniensers, cur quell ha antalleg ca sieu pievel vangiss buc à ver vantschida ner pasch antraquan ell fuss morts, schi ha ell traig or ilg vaschcieu da reg à traig ent ün cummin vaschcieu da schuldau, sa mess ent ilg amprim glid nu ch’ell ha gallgiardameng laschau la vitta, à cun quei bein gidau à sieu pievel. Sumlgiantameng ven ei scritt da Brutto Decigs Temistocle ad auters pli, par tals superiurs dei ün flissiameng urar sco ün special dun da la grazia sco ilg psalm 120 antruida. Schiliog trai Deus navent fideivels regenters, à datt (f. 46b) en gritta tortas da sieu rugelg, par amur dils puccaus lai Deus reger glisners sur ilg pievel sco Roboam, ca fova malperderts d’ün cor tumalleg, ca pudeva bucca cunterstar. Ell prenda navend ilg sabi plidont galgiart schuldau à datt logs fallombers buobs en lur stailg. Da plirar eis ei ca nossa patria ha paugs Godolias, mò bears Ismaels, ils quals par favur da daners ilg pauper pievel, gie ilg uffant en la chünna antardissan, ils quals ha lur buorsa, â conscienzia ca dagutta da saung, lur maun à guault ven à seccar, la schvantira han els tanieu char quella ven à vangir. Cunzunt sa dei ün ratrer da la compangia cusselg à faig dils gottlos sco mussa ilg amprim psalm, ei sa dei dar à lur malas causas è ne fieug ne stür, parchei ca tiers els ei ne ligia ne vardad ne fei, cur ei datten buns plaids han ells ünna sgrischur elg cor. Tala gottlosa lgeut sa dei bucca gidar vinavant ne anvidar si lur fieug, schaliog vangiss ün à sabrischar cun els ansemel. Daventa savents ca Deus tras tals schmeichlers à gats da cuortt (f. 47a) struffegia ils carstiauns, sco quest Godolia. Cuntutt vengian tal lgeut bucca malpusseivel, mess vi dad ils scarpiuns, cur els ovan ner fan tissi schi kratsclen ells avant, sco ilg leu da Samson veva mei en bucca, mò nauscha fried à malmondeng en sieu dadents. Tals ha Davit bein ancunnaschieu cuntutt ur ell, ilg gist castigig mei cun misericorgia, mò ilg ieli dils gottlos dei buc unscher mieu cheau, da quell ca datt da beiver à sieu vaschin à svida sieu fæl lient. Heb: cap. 2.

Cicero quei sabi pagaun, ha er amproau cur Pomplenus ha giu faig

Romanische Forschungen XXX. 12