Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/261

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 253

Mò co dei iau prender comngiau da vus, chei dei iau gir? Pli gugient less iau bargir ca tschantschar. Iau vus angraizg par tutt la charezia ca vus veits duvrau vi da mei, par la ammigeivladad, à per ilg schirm, ad agitt da mes hundraus singieurs, da quest grand benefici vi iau buc amblidar ils gis ca iau vif, iau vi vus en mias uratiuns à vant Deus buc amblidar, amblideit er vus bucca mei. Mia schleata parsunna pudeits bein amblidar, mò la doctrina ca iau vus hai mess avant duveits en perpetten buc (f. 171a) amblidar.

Taneit andament ca iau vus hai mussau ca Deus haigig à nus mes avant la via dilg sallitt enten la bibla, ent ils artichels da nossa cardienscha ent ils X commondaments, ad ent ilg soing bab noss meit vinavant sin quella via. Taneit andament ch’iau vus hai mussau, ch’ei seig ün sullet Deus, ilg qual ha faig ilg tschiel la terra, la maar à tutt quei ch’ei lient. Tumeit quell tuttpussent. Taneit andament ch’iau vus hai mussau ca Deus vezig tutt, audig tutt, à regig tutt, da tal guisa ca senza sia velgia possig bucca curdar ün cavelg giu da noss cheaus. Tschenteit sin quell tuttpussent vossa spranza à fidanza. Lascheit buc or da senn ca iau vus hai mussau, ca Deus haigig faig ilg carstiaun suenter sia sumelgia buus buns à soings cun bien antalleg, ch’ell pudeva sallvar perfechiameng ses commondaments, mo ch’ilg carstiaun seig curdaus giu da Deus, tras dar ent da la velgia searp ad haigig aschia trars quei puccau schmarschantau (f. 171b) sasez à nus ses uffants enten la mortt perpetna à la condemnatiun, ad ancunascheit scadin vossa paupradad. Lascheit buc or da senn ch’iau vus hai mussau, ca Deus haigig sa prieu puccau da nus, ad haigig tarmess sieu filg sin quest mund, haig dau quell en la mortt, par ca nus vangissan spindrai tras ell, anquirrit viess sallit tiers nagin auter ca tiers quell sullet. Lascheit buc or da senn ca iau vus hai mussau, cha Christus hai bucca mai spons sieu saung par noss puccaus, mò ch’ell dettig era ilg soing spirtt à tuts quels ch’an da vangir salfs, ilg qual lavura enten els ünna nova vitta, vera cunaschienscha da la vera viva cardienscha, ver milgiurment da la vitta. Rogeit Deus par quell soing spirtt. Lascheit buc or da senn ch’iau vus hai mussau, ca senza riglienscha puccaus, à milgiurment da la vitta possig nagin vangir salfs. Figeit pœnitentia à vus milgiureit. Lascheitt buc or da senn ca iau vus hai savents mussau, à savdau ca vus, vus (172a) parchüreiaus da quest dus à schi grands à grefs puccaus, ch’han surprieu en vossa terra, numnadameng, ilg zundrar à girar, à da l’eivradad.

Amblideit bucca la mortt, amblideit buc ilg gi ad adessa, amblideit bucca la vitta perpettna, amblideit bucca las peinas dilg uffiern. Vus saveits ca iau vus hai mussau, à pardagau ilg plaid da Deus spir ad andreg, meit vinavant enten quell, harrigeit, ilg ei bucca avunda ver bein antschiet, mò