Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/644

Da Wikisource.
636 Pleids

celestial nus velgig cumperchir tras a paramur da sieu char filg Jesum Christum amen. —

Furma d’üña condolenza sur da la mort d’ün filg ner filgia.

Jou condollesch la mort a sparchida da viess filg (ner felgia) giavischas, schi fus stau la velgia d’ilg Senger dad aung tiers cunfiert vess gieu schankigiau a lgi la vitta, mo damei ca nus savein ord ilg pleid dad Deus, sco er or da lass tristas expariezias ca vengian savens avont nos oelgs, ch’ilg mund eis sumlgionts ad üña prigullusa maar, la quala ei pleina da priglusas vellas, nua ca nus sin [f. 27a] üña talla essen bucca sagirs ca la navetta da nossa paupra vitta vengig da talas vellas curdada sut, gie ella eis er sumgliont ad ün dasiert tras ilg qual nus sco paupers viandonts stuvein vandliar cun grond prigel da vangir surcurdei da prigullus anamigs ca legegian da privar nus da la witta spirituala, a schmarschantar lass nossas olmas perpetnameng, a ch’ei ha plaschieu a Deus da clumar viess char filg (ner filgia) or da tals defarents prigels da quest mund a da dar a lgi schon en sia juvantegia ilg gudament da la gliergia a beadienscha celestiala, nua ch’ell eis uss mess en perpetna sagirezia da tuts spirituals anamigs, ca sch’el savess enten [f. 27b] questa prasenta uhra plidar cun ses chars geniturs, vangis el sagirament a clumar or cun David or dilg 16vel psalm, mia sort ei curdada enten ün lagreivel lieug, a mi ei curdau tiers ünna marilgiusa part d’hierta. Cuntut damei ca lgi ei curdau tiers üna tala marvilgiusa part d’hirta, scha duveits a veits caschu enten miez vossa tristezia da salagrar cun David, a sacufortar ca vus vangias a sieu temps er tras grazia a vangir tiers ilg gudament da ünna tala marvilgiusa part, nua ca tuttas larmas vengian a vangir fruschadas giu da voss oelgs a guder cun viess char filget latezia enten [f. 28a] tutta pleinezia, ad ün lagreivel esser a star da la vart drechia da Deus a semper, la quala grazia ilg Senger velgig cumparchir a nus tuts tras Jesum Christum niess spindrader amen! ei daventig.

Pleid da plonscher laid cur ün filg ner filgia ean en bara laschend a lgis geniturs gronda malacurada.

Dalarus ei ilg cas enten ilg qual la providentia vus ha manau. Vossa spronza, viess agid, vossa latezia, viess cunfiert ei bucca pli, la furiusa mort ha talgiau senza schaniar viess car uffont, ilg daleg da vies cor ei prieus navend da vus. — Sieu chierp schei mort avont niess oelgs, gleiti ven el saraus ent la fossa; gronda carschadegia [f. 28b] jou prend part vi da vossa dalur! — mo pir ilg Senger ha faig quel ca veva ilg dreg sur da nus ha decretau sia mort, sco ch’el veva urdanau ilg gi da sia naschienscha.