Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/665

Da Wikisource.

Otto Carisch 657
Nagin deigi gie dir:

Oz buc, dameun, dameun!
Ensemen lein nus grir:
Grad oz! buca dameun!

Weing l’ura lu neutier,
De quest mund vein de spartgir,
Cun legerment pudein lu dir:

Grad — oz essen pinai leutier!

OTTO CARISCH.

Priedis.

(Nach den Autographen des Predigers.)

I.

[p. 1] Sarn. 1. Sept. 1853.

Text. Matt. 6, 19, 20.


Par quont differents in da l’auter ils carstiauns seigian, scha nus ils considerein suenter lur natira interiura ner suenter lur relaziuns a circumstonzias externas: enten iña caussa än ei tuts tuttinna ner sa sumeglian parfechiamein — iou manegia enten igl desideri a giavischament sincer a cordial da daventar vantireivels. Mireit sin ils vegls ner sin ils giuvels, sin humens ner femnas, sin sauns ner malsauns, sin sculai ner nunsculai, sin richs ner povers, sin gists ner malgists, sin quels ca han tema da Deus ner sin quels ca han naginna: a vus vegnits a vus cunvenscher ca tuts, tuts giavischan ad anqueran cauldamein a cun tutt flis da daventar vantireivels. Da nunder ven ei pia, ca cun tut quei desideri, cun tuttas quellas fadigias, schi paucs reusseschan inten lur entent, da daventar vantireivels? Da nunder ven ei ca nundichiond tut quels quittaus a travaigls nus aflein schi paucs ca seigian cuntents da lur sort, sa sentian vantireivels a racanuschian cordialmein lur duver dad esser angrazieivels a lur Bab celestial? Dumbreit si igl diember da vos cunischents ad amigs, ca meinian suenter lur agien crer inna vitta propriamein vantireivla; ca dovrian lur beins presents cun viv angraziament a Deus, senza garmaschia, a senza scuvienscha, a mirian er ancunter agl avegnir cun bunna fidonza sin igl agid a sin la buntad divina, scha gie [p. 2] da prova, da disgrazia, carschadegna a mala vantira ils vessan bauld ner tard da surprender? Jou tem’iou tem’ca quintond si els, igl diember da tals vegnig bucca ad esser gronds! A danunder pia quei? Da munconza dalla bunna veglia ner d’igl ler daventar vantireivels depend’ei par inna gada bucca, mo bearons mai dalla munconza d’igl saver a puder. —

Romanische Forschungen XXX. 42