Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/677

Da Wikisource.

Priedis 669

bucca. El senta nagutta, sa lai bucca commover, las prenda nagutta a cor, Ad el ei tutt tuttiña. Nur duvein sentir displascher d’igl mal, cunterstar ad el, far ver nossa malcuntentienscha dad el? Igl indifferent bucca. Er cou senta el nagutta, s’interessescha nagutta: Ad el ei tutt tuttiña. Ei quai bucca zanur a svantira!

Pli vaseivels a pli pernicius daventa quei puccau, cur el s’occupescha da cuminonzas antiras, da famiglias ner cumins. Nua ca l’indifferenzia ha suramaun, lou triunfescha igl desuorden, la malgistia, la prepotenzia; lou po igl bien bucca verdiar bucca prender ragisch. Buns tschentaments a leschas, [p. 12] buns uordens a chiei en leung temps fo manau ent cun grandas fadigias a sacrificis perda sia forza, va en amblidonza, a sa corrumpa sco in chierp d’igl qual l’olma ei stulida. — Er par la religiun a par la baselgia da Christus ha igl indifferent nagin sentiment. Las ovras meravigliusas ca fan ver la tuttpussonza a bundat da Deus vegnen dad el pauc consideradas, igl lain tiefis a freids. Ilg evangeli, las vardads principalas da nossa religiun, ca consoleschan igl cor a sanctifikeschan la vitta; la passiun a mort da niess Salvader tier igl salid da nossas olmas än par el nagutta, comuenten a scauldan bucca seu cor; a nua quella indifferenzia a tieviadad prenda suramoun en iña baselgiada; lou stulischa igl spirt da Christus, igl spirt da viva prusadad, da veneraziun e da fidonza, a la religiun cun ses cunfierts a sias admoniziuns daventa par el mai ceremonia externa, a [p. 18] loutras er senza viva participaziun a cunfiert spronza a fidonza sincera a carezia cordiala. Lou sto ins clumar ora cun igl prophet. Jesaias: Quei pievel mi honorescha cun sia leunga, mo ei cun igl cor dalunsch davend da mei; a cun igl Evangelist: ach ca fussas caulds ner freids: mo vus essas tievis, a parquei vi jou vus spidar or da mia bucca.

Aschi pernicius ei er igl puccau da la tieveadad ad indifferenzia, schabein da bears schi pauc consideraus. Er el ei la zanur a la ruina dalla glient.

A ti, grazius Bab celestial, oh ampresti teu agid a tia forza a nus paupers a fleivels pucconts, ca nus ragurdas adinna pli ca tutt’autra caussa, ca igl puccau ei la zanur a la ruina d’igl pievel; a ca ils puccaus meinz considerai än parquei bucca meinz priglus [p. 14] ca quels ca àn generalmein racunaschi par tals, a ca ils puccaus enten partrachiaments än mai igl sem a schierm d’ils puccaus enten ovras a ca ei van adinna a finir cun puccaus enten ovras. Inspireschi a nus tuts in viv desederi da fugir d’igl puccau sco dad inna serp; me lai er amblidar nagin ca chi ca igl vul fugir, a sa parchirar dad el, hagig da far attenzeun principalmein a seu agien cor, a da savundar igl avvertiment d’igl sabi Salomon cur el cloma: Pli ca à tutt’autra caussa hagias adaig a vegli par teu cor; par chei ca d’igl cor va ora la vetta.