Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/802

Da Wikisource.
794 Gion Antoni Bühler

in pe ded ir in baselgia e la mamma jet subit or’in cuschina per il gentar, fratant (fertont) che Mengia rasava tuaglia. Il noder era oz dad ina buna luna e strusch che els havettan comenzau a gentar, requintet el, co el hagi oz intupau in nobel signur a cavagl in toc sut il vitg e co quel gli hagi respondiu siu salid, momnand siu nom, sco sche quel il conoschessi.

La muglier requintet allura era al noder quei che ella haveva observau durant il serveç divin e tenor la descripziun, che ella fageva dal ester, saveva quel esser negin auter che il cavalier, il qual il noder haveva hagiu intupau sut il vitg, Mo tgi era quel? Quei fuva ussa la granda demanda, sin la quala l’intêra familia havess bugen hagiu ina resposta. In scadin cas ei quel in grand signur, schet il noder, pertgei quei mussa gia siu exteriur e sia grazia, che el demussa in tot ses moviments.

[p. 85] Gian restet ditg sin la collina de S. Pietro e contemplava qua la bella natura. Siu spirt vegnit impleniu cun regordenschas dels dis passi e tot il temps de sia trista giuventetgna repasset puspei davant ses égls. El se regordet aunc da siu bun aug Not, il qual gli haveva mussau il mistregn de calgèr e que gli fageva mal, de non saver remunerar al bun aug la compassiun e la misericordia che el haveva demussau al pauper orfan. Allura gli vegnivan puspei indament ils giucs e tramagls de sia giuventetgna e tot quellas reminiscenzas del temps passau leventettan in siu cor sentiments lams et il commoventettan tocan tier las larmas. Finalmein returnet el inavos per ir nella osteria a gentar. Il contadins, ils quals havevan gia gentau, eran ussa se raspai qua e là sin ils bauns avant las casas e tenevan lur solits discurs sur fatgs de lur economia. Passand Gian sper els vi, levettan ils contadins si e tragettan lur capiçias e capellas cun grand respect; era il noder Cla Piçen seseva sin siu baun avant sia casa e vezend s’approximar il ester, levet el si che il ester era aunc in toc da lunsch e s’inclinet sco sche Gian fuss in guvernatur. Gian salidet la societad cun in grazius compliment e jet allura nella osteria che non era lontana.

Ils contadins havevan tots grandas merveglias, tgei hum quest ester sei e requintand allura il noder co quest signur il hagi salidau questa damaun, il clamand per siu nom, vegnittan las merveglias aunc pli grandas. Intgins supponevan che Gian sei in officier, in general ne al meins in colonel. Per satisfar a lur merveglias vegnittan els perina ded ir nella osteria a prender ina fracla; l’emda sei stada stentusa et els hagien meritau in boccal sin il di ded oz. Il noder Cla Piçen era in dels prims, che levet si dal baun e jet inconter l’osteria et ils auters seguitettan. Intrand in stiva, vezettan els il hosp ester a tavla che el gentava. Ils contadins il salidettan cun tot respect e se mettettan in davos in’autra meisa dasperas.