Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/880

Da Wikisource.
872 Gion Antoni Bühler

desertur da Venezia, he! Quella gada non scapeis vus pli, grenadier Vedrin, quei vus imprometta jeu. Hallo! Venezians, mettei quest sunadur in fermanza!

Sin quest clam del officier vegnittan intgins militars natier per pigliar Fabian. Quel schet adascus a sia Felicitas nell’oreglia: Te fai daven qua aschi prest sco posseivel eis, pro mes geniturs me catteras. D’intant havevan ils militars piglau Fabian per la braçia et il volevan manar daven. Fabian det ina zaccudida che dus de ses adversaris dettan a terra. Il officier che era present a quella attacca traget sia spada per vegnir in agit a ses militars; però avant che el podet far diever (adöver) da sia arma, gli det Fabian ina slaffada in façia, che el det a terra aschi long sco el era. Que det ussa in grand tumult. Per ventira non havevan ils officiers subalterns lur sabels pro els et avant che els revegnien da lur surpresa, era Fabian gia sin la porta e negin era qua che gli havess ascau far resistenza; pertgei Fabian era grand e ferm et in quest moment d’irritaziun fageva el ina çera sco ina bestia. Que fuss forsa stau posseivel de il clappar; però ils colegas dels Venezians, nempe ils Franzos, Inglès e Piemontès rievan da quella affera, pertgei che que regeva schalusia tranter quels divers corps. Quels dunque dettan negin agit activ als Venezians, anzi els favorittan plitost la fugia del desertur. Aschia arrivet Fabian prest sin la strada e paucs moments pli tard era el gia dador las portas della citad, las qualas per sia ventira non eran amò serradas. Ses persecuturs, ils militars venezians, il volettan persequitar, il perdettan però prest or’da vista e Fabian era ventireivlamein scapau.

Durant quella terribla scena haveva la granda part dels saltunzs et aspectaturs bandonau la stanza; tot la schenta era ida giu sin la strada per guardar, sche ils Venezians survegnien lur victima. Da quest moment se profitet allura la paupra Felicitas, per bandonar l’osteria. Ella prendet sia guitara e la violina de siu Fabian e sortit dad in’autra porta et arrivet allura non molestada in ina curt, la quala manava in in’autra streia (strada pintga, stretga). Essend la notg stgira e l’illuminaziun della citad insufficienta arrivet Felicitas non observada pro il quartier, inua che ella e siu mariu volevan pernottar. Ella non saveva far auter che restar qua per questa notg. Ella requintet alla schenta della casa il cas succediu cun Fabian et il patrun della casa schet ad ella, che ella dovei restar qua per qualche dis; siu mariu sei spert et astut avunda per miçiar da ses persecuturs.

D’intant era Fabian curiu sper la Plessura ent ad Araschga e prendet sia via sur Passugg vers la camanna de ses geniturs. La notg era bein stgirissima, [p. 185] el conoscheva però in questa contrada scadin trutg et arrivet ventireivlamein zieva (suenter) mezza notg pro la camanna de ses geniturs. Quala era la surpresa et il legrament de sia familia, che el era arrivau a