Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/946

Da Wikisource.
938 Gion Antoni Bühler

da continuar cun siu studi, per se perfeczionar aunc meglier in quest art. Gianin savess servir a blers de noss giuvens per exempel, co ün se po instruir e cultivar, cur ün ha dretga premura e diligenza da quei far. Ma üna granda part della giuventüna del temps present, la quala ha hagiu üna buna instrucziun in nossas scolas, imblida, dopo haver bandunau la scola, quei che ella haveva impres, e zieva paucs anns sun blers inhabels da scriver inzatgei che havess peis e mauns. Ils geniturs non dovessen tollerar üna tala indifferenza de lur infants, anzi ils stimular da se cultivar nels divers rams dellas scienzias, ils quals sun aschi utils alla vita practica.

Gianin haveva gia serviu circa treis anns a Modena e se haveva in quest temps svilupau in tots rapports favureivlamein. [p. 230] Cumbein che el era ün giuven da be 20 anns, el fageva üna stupenda comparsa. El era grand, proscherus e svelt e haveva üna colur sco il vin e latg. Dasperas conoscheva el siu serveç da carroçèr fitg bein, meglier che scodün auter carroçèr in questa citad. Cur Gianin carroçiava tras las stradas della citad, blers passants se fermavan per considerar sia equipagia et adimar l’adestrezza e l’eleganza, cun la quala el manava ses cavalls. Siu signur era contentissim cun el e haveva gia zieva il prim ann augmentada sia paga, aschia che Gianin stava forsa il meglier da tot ils auters carroçèrs a Modena. El era content cun siu patrun e cun siu serveç e gnanc sömgiava da voler bandunar quel. Ma suvent daventa quei, il qual ils humans non imagineschan. Havend Gianin acquistau il renommé d’ün excellent carroçèr, blers auters signurs havevan çercau da prender Gianin in lur serveç; ün gli haveva offert plü grandas pagas fatg da totas sorts impromischuns, per il stimular da müdar serveç, ma tot invan. Ün di però siu bun patrun il faget clamar in sia stanza, e cur Gianin intret, el observet subit, che sei daventau inzatgei, che non plaschi al patrun. „Tadlei miu bun Gianin, tgei novitads jeu vus porta!“comenzet il signur; „jeu füt oz inaspectadamein clamau nel palazz del duca. Jeu non saveva imaginar, tgei che jeu havess da far in quest palazz. Havend a peina nomnau nell’anticamera miu nom, ün me manet pro l’amistratur u magiordomo del casté. Quel me reçevet cun exquisita curtasia et indichet er subit il motiv, per il qual ün me havet fatg clamar nel palazz del duca. El sa, mi schet l’administratur, che il princip, il figl de nos bun duca, ha da far ün grand viadi quest ann cun siu educatur et ün pèr servients. El visiterà Roma e Napoli e probabilmein Palermo; da là el navigescha a Genua, passa Milaun e continuerà allura siu viadi fin a Viena, inua el resterà allura per qualche temps. Il duca eis in grand pisser per siu figl e vol far tot possibel, per gli procurar buns e fidels servients sün quest long viadi. El ha audiu, che El hagi ün excellent carroçèr, il qual se distingueschi favureivlemein