Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IX.djvu/101

Da Wikisource.

Volkslieder. 87


O schi ve aint tü meis cuffort,
Acciò ch’eu’ t ama fin la mort.
Con granda brama t’ha spettà
Ed alla fin est arrivà.

25 Ah, eu sun bain zuond fortünà
A’ m vair da tai fich bain amà.
Tü, meis amur, amast a mai,
Ed eu non bram oter co tai.

Viv’ils amants ed eir l’amur,
30 Evviva quels, chi s’aman da cour,
Evviv’ils cours, chi non han fosdà,
Evviva, chi va con realtà.

Evviv’ils mats e las mattans,
Evviva quels, chi portan cranzs.
35 Evviv’ils homens e lur dunnans,
Evvivva quels, chi han infants!

48.

(Annalas VII, Derin, p. 62.)

Masura chara daman vegn a faira
Schi dim o chara cha tü vost ch’eu ’t maina?

O marus char scha tö vost alch manar
Schi maina’ m saida per far ün scussal.

5 O schi la saida es fingiá cumprada,
Fingia cumprada mo nö j’ amo pajada.

O scha pajada ch’ell’amo nun es
Shi bütt’ la via e lasch’ingio ch’ell’es.

O co tü tschantschast d’üna paca scorta!
10 Las mattas scortas portan tschoccas cotschnas.

O quella jada tü m’hast dumondada
O füss’eu statta sün let rumanzada!

O quella jada ch’eu n’ha dit da schi
O füss eu statta in fond da meis ui!

15 O quella jada cha ’ns vain miss insembel
O füssast statta aint sül cuolmen d’ Fenga

Sül cuolmen d’ Fenga aint sot quella pedra
Cha eu e tü ma non’ s vossan viss plü!