 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 126 | Volkslieder. |
82.
(Annalas XIV, Vital, p. 232 — 33.)
O bun amih, cun te stögl dir,
Ma bain zuond adascuse,
Co our da me as sto spartir
La mia chera marusa.
5 Eau tschert nun vess zuond brich pisso,
Ch’ l’am ’vess zuond bod smancheda,
Taunta bunted, amur e fè
Sche bod am ’vess pajeda.
Cura cha stun a’ m impisser
10 Taunta spartida amure,
Schi sto mieu cour tuot vi alguer
In larmas e dulure.
Tuot que cha lönch eau he bramo,
Con tuot art vögl avaire,
15 Co sun da que daffat privo,
Ün oter po ’l giodaire.
O cher’amur, co ’vais pudieu
Sche bod am smancher via,
Co per ün oter s’ metter sü
20 Col bain, ch’eau ’s ’laiva quia.
Co poss eau uossa pü dürer,
Co sto spartir mieu cour?
El sto schi tschert tuot vi alguer,
El sto da craper our.
25 Perche ’vais vulieu, o cher’amur,
Ün tel grand tuert am fer?
Perche mieu cour in taunta dolur
’Vais vulieu fer alguer?
Bain milli voutas ’vais vus vis
30 L’amur, cha eaus ’s portaiva,
Ma vita e saung, cha eau ’vess miss
Per cha’ s servir pudaiva.
Ma ah, eau tschert nun poss sperer
Vus dvaintas mê pü mia,
35 Que schi, que schi am fo alguer
Que am fo alguer via.
