 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 182 | Volkslieder. |
132.
(Gröber, Grundriss, Geschichte der rätoromanischen Literatur v. C. Decurtins p. 225.)
a.
Il silip e la furmia
A’ s vulaiven marider, hola, falia le la, hola.
„Silip, voust a ’m pigler?“
„Furmia, parche na!“hola, falia le la, hola.
5 Cur gettan sü l’uter,
Per metter aint l’ane, hola, falia le la, hola.
Silip dat inavous,
Cha ’l scharve saglit our, hola, falia le la, hola.
Furmia get vi sur mer,
10 Per üt del masdiner; hola, falia le la, hola.
La get invi da Pesqua
E turnet da Nadel, hola, falia le la, hola.
E cur che la turnet,
Silip füt mort e suterro. hola, falia le la, hola.
15 Eau d’he granda fadia
Per te, ma cumpagnia, hola, falia le la, hola.
Eau d’he granda dulur,
Par te, o mia cher cour! hola, falia le la, hola.
b.
(Annalas XIV, Vital, p. 256 — 257.)
Il salip e la furmia
As volaivan maridar.
Hopsa jufifallerallera.
E qua dschaiva la furmia:
5 „O salip, voust tour a mai?“
Hopsa jufifallerallera.
Sün que dschaiva il salip:
„O furmia, perche na!“
Hopsa jufifallerallera.
10 E qua gettan sül chastè
Per as metter aint l’anè.
Hopsa jufifallerallera.
