Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, V.djvu/270

Da Wikisource.
250 Iachiam Bifrun.

Eau chraich che saia la sainchia fidela christiauna baselgia. Vna cõmuniun dals senchs A remischiun dals pchiôs. Aresüstaunza de la chiarn. Et dsieva aquaista la vita æterna. Amen.

[f. 10a] Vratium cuminœna.

NVs aruuain te Segner Deo omniputaint, nos buntadaiuel bab celestiæl, tü vœglias igliümnær teis sainch Euangeli à tuottes creatüres humaunas, & vœgliast [f. 10b] hustær dauend tuots erruors & heresias. Et vœglias dær spiert & ardimaint à tuots aquels chi prædgian la vardæd. Et vœglias intraguidær touts aquels chi n’s aredschen & n’s guuernen, che nus vegnē aridschieus & guuernôs suainter la tia sænchia vœglia cun drets fats & bun costüms. Et che l’aradschun possa valair par scodün. Et che l’s nôschs vegnen chiastiôs, & l’s buns vegnen defais. Et che la giüstia regna. Nus aruuain eir par tuots scufurtôs & scusulôs, che tü l’s dettas gracia & spiert che vegna surlafgió lur fadia, [f. 11a] & che prendan bain in pæsch. Sumgiauntamaing aruuain nus eir par tuots amalös, & tuottas dunaūs purtauntas, che tü vœgliast cun tia buntæd l’s dær spiert & forza, che prendan lur fadia bain in pæsch, & che ariuan ad üna buna fin, & hægian lur früt cun algrezchia. Nus aruuain eir tè misericorgiaiual bab, tü n’s vœgliast hustær da guerras, chialastrias, glandas & otras malatias, & da tuots oters trauailgs & schguardins da quaist muond. Sün tella nus possan mnær nossa vitta in pós & cun fè, prudénscha, & hunestæd. Et [f. 11b] dsieua aquaista vitta nus hægian la vitta æterna, træs teis filg nos segner Iesum Christum, Amen.

[f. 12a] Iachiam Bifrun agli maister da schoula auuoira salüd.

NVs hauain fat stampær aquaista tæfla in Arumaunsch, parche l’s infauns da pitschen in [f. 12b] sü imprendan ad vrær in nos launguaick, alhura eir à l’g sauair lêr. Par tæl bsœgna scodün chi s’prain sura da d’amussær, s’dær fadia che sappian bain pronuntiær scodün bustap, l’s vocals, & l’s diphtongios: Sumgiauntamang eir l’s artichels, ù accens, sco sun, l’g, l’s elg & oters da tal sort. Et nun imprendiant aque da pitschen, schi vegnen els à balbagiær, sco nus vezain bgiærs, chi nu paun pronuntiær, l’g, l’s, elg & otars tals plæds. Sto saun in pæsch da Dieu.

Dæda à Samædan l’g prüm di

dalg Anno 1571.

Schquitscho in Turich

Anno 1629.