Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/168

Da Wikisource.
150 Coradin Toutsch

pusauntza. Iudic: 10. Disch ilg Sengier algs Israeliters, Eaug nun s’wolg plü dalibrar: Et improa ilgs hal dawoa quæ suwent dalibrads. Dawart ilg taimpel da Ierusalem: disch ell. Quaist ais meis paus in æternum. Psal: 132. Et improa ha ell quell sêtz de löngh [p. 18] müda: Ad Ezechiæ disch ell; tü wainscht da quaista malatia à murir, & nun wainscht à wiwer: 2 Reg: 20. Et impro l’g hall datt sandad & langunad la witta 15 oans.

In quaist wain nuo da sawair, chia quæ, chia Deis ha qui tschantscha, & ch’ell vtruo eir in quell möd tschauntscha: Ionæ 3. Quæ hal tschantschad cun conditiun, scha ad ell wêngia fatt obediêntzgia, da laschar, u da salwar, scha nun brich: Parchiê chia las impromischiuns, & eir inatschas da Deis sun fattas cun quell rasalwamaint, & paigk, schkoa ilg sengier sweß amuossa. Ierem: 18. vs. 8. & 26. vs. 3.

Chia sias impromischiuns audan, & wêngien cumplidas numma wia da queaus, chi salwan seis cummandamaints, & perseuereschan in la cretta, & chia sias imnatschas s’cumpleschan sul wia da quels, ch’aint ilg puchia perseuereschan zaintza rüglêntscha: Ion: 3. Cuntuott nun fall inguotta incuntar sias impromischiuns, ne müda sia wulantad, chiastiond ils infidels, & schaniond a quels chi faun rüglêntscha.

La wölgia da Deis, ais tscheart ünna mademma & suletta wölgia, improa à noaß raspett, wain ella dischfarêntzgiada in alchiünnas guisas, & quæ suainter chia quella s’palainta: Parchie pandant tuott fats da la wölgia da Deis, schi sun improa queaus cū differentzgia, qua tras sieuguai chia Deis ilgs wölgia eir cun differentzgia.

Alchiüns fats ha Dei wlüd cun plaschamaint, quæ ais in tal möd ch’ilg haun plaschüd: Alchüns hall wlüd zaintza plaschamaint, da sia essentia, permißiuè, laschar dwantar. Plaschüd ha à Deis quæ chia ell traß saisweß, u tras autras ha fatt, & faa, quæ ais: tuott l’g bön.

[p. 19] Permißiuè ha Deis ilg puchia laschad dwantar, alg qual ell wes pudüd hustar sch’ilg weß sumgia; Improa ilg hall wlüd concedar, & laschar dwantar da saisweß, brich schfurzadamaingk moa libramaingk, brich ch’ell hagia tngüd plaschair da quell; moa süñ duos autar’fins: Lün par chia la flaiwletza da la creatüra ngis cuntschüda, & ngis inclêt chia ilg bön ngis sul dalg creader. Ilg seguond: par chia Deis traas occasiun da quell, pudeß manifestar sia misericordgia, & pussauntza, in spandrar seis tscharnüds, & sia giüstia, e pussauntza in chiastigiar ilgs infidels parmur dalg puchia.

Moa quæ chia Deis ha wlüd, hal wlüd, u zaintza condiciun, u nun condiciun.

Zaintza condiciun, & libramaingk ha Deis dad æterno in naun wlüdt, tuott quæ chia ell in seis têmp ngiwa à faar & à laschar dwantar: Schkoa