Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/186

Da Wikisource.
168 Chianzun da Plur II
Da nus pol fær que chi l plesch,

125A nus saja dutsch u æsch;
Sia ais la foarza zuondt.
 
Stain pür nus via à Dieu
Cun vaira amur rantos,
Schi vain ell træs lg filg sieu
130A ns parduner noass pchio.
Scha bain nus indürain,
In aquaist muond stantain,
Schi gnins darchio à pôs.

Nun fær eir tü, o Segner,
135Cun nus sco lg meritains!
Voegliast tia ira artegner,

Ns parchiüra, ns fo dalg bain.
[f. 8a]                      Eir plü nu ns chiastiær,
D que (d)[t] voegliast cuntantær:
140Que tuotts da cour ruain.

II.

(Nach Ms. Sa. Vgl. Ulrich Romania VII p. 109 — 125.)

Tadle sü bain, vus Christiauns,

Tadle, vus homens et dunauns,
Aque chi' eau voelg à vus chianter
A lod da Dieu, noass Segner chier.
 
5Eir à noas avisamaint,
Nus hegian cun que adimaint
Da lavurer per noass salüd.
Lo tiers ns impraista Dieu agiüdt.

Noas Segner haviant creo
10La tearra et tschel da prüm inno,
Schi hol eir gieu planto ün munt
Sur Plur lg pajais Grischun.

Suott quell s havaiva fabrichio
Chiesas, pallatz cun grand quitto,
15Da taunta pompa, so scodün,

Chia co s algoarda mæ üngiü