Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/242

Da Wikisource.
224 Gian Peidar Schalchett

in uia ny aint in aua, ny aint in fèù, nym poassam ny an doarmant, ny an veiglant squitschær suot ù vffendar.

Alla Saingchia Vergine Maria.

RAgigna dilg tschèl, & signura della tearra giuuantschella Saimper Saingchischma, mamma da Dieu, & da noas Segnar Iesus Christi roua par me pchædar tieu seruiaint, & par tuòtta la Saingchia Baselgia da Dieu. Par la ramischiun dals pchios, par l’augmentatiun, & aureschamaint de las [p. 58] virtùdts, par la pæsch, & sandæd dilg fideil pòèual, & par tuots ils seruiaints da Dieu tant vifs, che moarts. Et che gl’omnipotaint Dieu tres teis merits, & vrazchiuns hægia huossa. Et in etearnum misericoargia da quaista lieud pchiodusa, & plaigna d’iniquitæds. Amen.

Recumandatiund’vna Christiauna parsuna.

DAlla danadetta, & improuista mæla moart ans vòèglia nus libærar ilg omnipotaint Bab, & Filg, & Spiert Saing. Amen.

Las oarmas da tuots ils fidels trapassos rapossen tres l’infinida misericoargia da Dieu aint in pæsch. Amen.

Vrazchiun da dir zieusa ch’ilg spirituæl ho lèt las Vrazchiuns.

MIsericoargiastischim Segnar, ilg quel nun t’hæst bricchia dedengno chia nus pouers murtæls poassas stær in aquaista hura dauaunt tia fatschia par t’glotifichær, & ludær. Am pardugna in quaest tèmp d’- Vrazchiuns meis pchios che eau hæ commis affin ch’ilg inimi nu s’poassa gloriær incuntar da me ch’eau nu mi hægia ny aunchia parchuro da pchær aint ilg temp suessa da la vaira doctrigna.

Vna piusa Meditaciun da la celestiæla Hierusalem.

NVs duuain in tæl guisa viuar aint in aquaist muond chia enta ch’ilg coarp vain à cumanzær à gnir maglio dals vearms aint in la foassa, che l’oarma s’allegra cun ils Saings aint in tschèl nus stuuain indrizzær ilg spiert in aque leèt, inua ch’el ho da dir nus stuuain festinær da dir allo inua che nus saimper poassant viuer, & inua nus n’hegia plù temma da murir.

Schia nus amain vschè grandamaing quaista mæl stataiula vitta, aint in la quæla nus viuain cun taunta stainta, inua chia nus cun durmir, mangiand, & bauand paidain cun fadia satischfær alg bsoèng dalla natura humaugna: quaum plù dessent nus amær la vitta eternæla, aint in la quæla nus gnin d’hauair d’andurær ùngùna fadia, inua eis la plu grand’allegrezchia, la plu granda felicitæd, biæda libartæd, & vinturaiula biædentschia.