Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/273

Da Wikisource.

La guera da Vutlina 255
Scha noas düchia nun gniva bott,

Et bgiers, chi havaiven vulieu vantzer,
Eiran sü sæn da turner.
950Siand rivo intuorn metz di,
S matete maun alg inimich.
Viand da que avis aint lg döes,
Muvischans nus, per fer lg nöes,
Cun granda rimur et ravaschia.
955Chi plü pudaiva, curiva via
Zaintza resguard d ordinauntza:

Ongnün guardaiva sün sia schaunza.
[f. 160a]      In aque chi’ ün part in l plaun rivaiven,
Schi l inimich [s] ar(iv)[tr]aiva

960In ordinauntza vears lg goud,
Alg quel tuchiaiven zieva bod
Tuotta noas[s]a chiavalaria,
Laschand davous la fantaria.
Var uchiaunta siand rivos
965Da noas pöevel u sudos,
Saintza ls otters aspater,
Ns matischans a chiaminær
Eir nus dzieva l inimich,
Chi s affarmet in que, s ilg dich,
970S matand ad (h)oasta la Fantaria,
Par fer pas[s]er lur chiavalaria.
Dals noas aco nun siand in que,
Otter co nus, üngiün a pæ,
Tuott fantaria chi clamaiva,
975Ls chiavalirs poick fer pudaiven.
Fischens profeartta a Canisi
Da mettar maun alg inimich.
El ns cumandet, tres la bus-chiaiglia

Da piglier l (h)ott alla chianaglia.
[f. 160b]      980Alg quel dvantet cun ardimaint,
Et gniand nus ad el ardaint,

Üna voutta haviand sbaro,
Fügint lg poast haun banduno
Zaintza s defendar plü ünguotta.
985Et chi fügir dad els nun pudaiva,

La vitta tscheart lascher stuvaiva.