Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/30

Da Wikisource.
12 Forma et Ritus administrandi Cœnam Domini

concepieu dalg spiert Sench. Naschieu da la vergina Maria. Ho indüro suot Pontio Pilato, crucifichio, moart & sappulieu. Ais ieu ad infiern. Ilg terz di da moart arasüsto. Ais ieu à tschil et seza dalg dret maun da Dieu bab omniputaint. Innunder el vain à gnir à giüdichier ls viffs & ls moarts. Eau craich in lg Spiert Sench. Eau craich, chia saia [f. 10a] üna fideila cumœna baselgia, communiun dals Senchs. Remischun dals pchios. Resüstaunza da la chiarn. Et la vitta æterna. Amen.

Huossa vulains, chier frars, suainter lg urdinamaint da noas Segner Jesu Christi, mangier lg paun et baiver la bavranda, chi’ el ho cumando da adruer, per üna algurdentscha, lod et ingrazchiamaint da quæ, chi’ el ho per nus la moart indüro, & sieu saung spauns per noas pchios. Cuntuot examinescha scodün se sves, dsieva aquæ chia S. Pol ho dit, chie cuffüoert, cretta è tscherta, sgiüra fidaunza el hegia in aquel anumno noas Segner Jesu Christo, per chi’ ünqualchiun nu s amuossa u s detta oura p ün fideil, nun siand, è quo tres dvainta culpaunt da la moart dalg Segner. Eir chi’ alchiun nun pechia incunter l’intera christiauna baselgia, chi ais lg chioerp da Christi.

Cuntuot s ischnuglio giu & ure:

Bab noas, quæl chi eist in tschel. Santifichio saia lg tieu nom. Lg tieu ariginam vegna tiers nus. La tia vœglia dvainta in terra, sco ella [s] fo in tschel. Do à nus [f. 10b] noas paun d inmünchia di hoatz. Et ns parduna noas dbits, sco eir nus pardunain à noas dbittaduors. Nun ns mner in appruamaint, dimperse spendra nus dalg mæl. Perchie tieu eis lg arginam, la pus[s]aunza et la glüoergia in æternum. Amen.

Hutzo voas cours via à Dieu et dsche:

Ô Signer, omniputaint Dieu, chi ns hest tres tieu spiert fat ün chiüerp, in cuncoargia da la cretta, alg quæl chiüerp tü hest cummando, chi t des luder & ingratzchier per lg bain & larg dun, chie tü ns hest fat, à ns der tieu sullet filg, noas Segner Jesum Christum, in la moart per noas pchios. Ns impraista gratzchia, chia nus poassan aquæ usche dfemaing fer, chia nus brichia cun ün qual infandschamaint u fusded ingiannen te, chi eist la vardæd, chi nun s puo ingianner. Ns impraista eir gratzchia, chia nus poassen uscheia inozaintamaing viver daco chia à tieu chiærp & infaunts (h)ôda, chia quo tres eir ls infideils tieu num & hunur imprenden ad arcugnuoscher. Segner, ns parchiüra, chia tieu num & hunur nun vegna tres cuolpa da noassa [f. 11a] vitta d ingiun chiantun schdegno. Segner, ns adampchia in la cretta, quæ ais la fidaunza in te, tiu, quæl chi vivest et regnast in æternum. Amen.