Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/368

Da Wikisource.
350 Joan Pitschen Salutz

malgiüst schi dafat our d’sen, sch’el lasches larg our da seis mauns, ünna persunna malfatschaunta, parmur ch’ün seis prossam s’giaschlies par el, u ch’ün auter Jaiünes par el? Quels fats, dals quals vain rys è fat beffa, in fats humauns, stovan in fats da la Religiun passar, è ngir salvads par buns; Brick autranginco ingual sco ün steß perdar ilg inclet, con vlair adampchiar la pietad.

Quist Suradœver es ngüd sulettamaing quandernaun, chia la lgieut sun stats dsorfnads da tuotta cognitiun da la S. Scritüra, la quala eira ad els ün cudasch sara è non contschaint; Et haun tscharchia autras satisfactiuns par lur puchiads, è paiamaints, co la mort è la paßiun da Christi. Mo parche sporschne à la iüstia da Deis, auters paiamains; Siond chia Christus ha plainamaing à quella satisfat? Nun ha quai nuom, achüsar Deis s’ves chel sea maliüst, cur chün disch, el s’lascha par ilg puchia paiar con duobbel paiamaint, siond pero ilg prüm paiamaint sufficiaint? Nun ha quai nuom, dar mendunur, à la [p. 295] perfetta satisfactiun chia Christ ha fat per nuo; cur chün alg voul metter pro, ilg giastiar è strenga vitta dals Muoings? Ingual sco ún v’les cun ün chiarbun far lgüschir ün bel splanduraint Diamant?

Papa clemens ilg sesavel disch in Extrauag. Unigenitus: Ilg merit da las S. Juvantschellas, è dals auters Songs, giüdan complir ilg schkiatzi, dalg merit è benefizis dalg Senger Christi. Con ilg qual ell da ad incler: Chia ils benefitzis, ch’nuo vain in Christo, fetschan la mastira plaina, mo quai chi s’metta pro dalg merit dals Soings, fetscha la masüra cuombla, & uschea dettan algs merits da Christ la dretta plainetza & dignit at û valütta. Quinder naun vain eir, chia ilg Sacerdot chi fa Messa, rougua par ilg Salúdt, brick deck parmur da l interceßiun dals Soingks, mo eir parmur da lur merits.

Ilg misercorgiaivel Deis, s’vœlgia gratiusamaing laschar ngir Compaßiun, da taunta pouvra lgieut, chi sun usche schiafuol inguardiblads in taunts gronds suradœvers; E tras gratia d’scuvarnar ilg ingion da quels, chi sun s’ves pachiaduors gronds, & pero vœlgen satisfar par [p. 296] ils puchiads dad auters, tras ùnna stoltza & ingianaivla humilitad.