Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/39

Da Wikisource.

Bref 21

las instablas chios(s)as da quaist preschaint muond, mo per l etern salüt, schi t arov eau, suplichiesch cun tuot desideri per las entraglias da Jesu Christi et protest, chia tü vœgliast per l avinir [ts]cherchier zieva la vardet cun pü stüdi et meldra via, co tü non hest fat fina in huossa. Chier fillg, meta davent quels impedimaints, tres ils quels [f. 54b] la vardet soulla gnir impedida et tegnida inavous. Netagia tieu cour dels noschs afets, ils quels ils Jesuiters t haun instil[l]o contra noass Duttuors. Metta gio la vauna presumptiun da tias foarzas. Nun tribuir mema a tia scientia et eloquentia. Metta sur üna vart que preiüdicy et snestra (informatiun) persvasiun et stima del papa et cardinals, chi’ els nun poassen faller. Ad ho fallo Salomon, il pü sabi da tuots ils mortels, ad ho fallo Adam in il paravis, ad haun fallo ils Aungiels in (c)[tsch]el: perchie voust dimena tü meter sü quaists il fundamaint da tia fe? Eau t arov, nun crair a (nosch) foss radschunamaints o fablas, calumnias et blesams, cun quels noassa Dottrina et nos Dottuors vegnen inpalos inyüstamaing. [Ts]cherchia la vardet cun tuota diligientia. Arova arzaintamaing a Dieu tres Jesu[s] Christus, chi’ el, tres sia spiert, vœglia illümner tieu intalet. Cun stüdi et diligientîa legia et ponderescha la S. scritüra. [f. 55a] Legia las scritüras dels paters velgs, chi nun saien corruottas. Jls cudaschs dals noas guarda tvessa. Mo huondra Dieu cun tuotta tema da Dieu, stima la vardet pü co tuottas dignitets da quaist muond. Scha tü vezast dich üna brinzla da la vardet, schi nun sarer ils öelgs: nun ster scunter al spiert seinch. O filg, scha tü fest quaistas chiosass cun deligientia et sincermaing, schi nun dubit eau brichia, chia que Bab celestiel nun vegna, tres sieu spiert, ad avrir teis œels a vair la dalettaivlis[s]ima l[g]ü(x)[sch] da la vardet. Et certamaing chia üngiüna chiosa nun pudes esser a mi pü chiära suot il sulailg in quaista mia cunturbleda velgdüna. Mieu filg, in quaist cuorz da mia vita sun iscuntredas a mi(e), tres la paterna providentia da Dieu, intraunter bgierras benedictiuns da Dieu, eir bgierras äschezzas et dolorusas chiosas. Imparo, intaunter tuotas mias fadias, nun eis sto ünguotta pü esch, ünguotta pü dolorus, co que chia tü eist crudo gio. Ach, quant dolorus, quant amar, quant[a] tristezza a stuvair udir, [f. 55b] chia mieu filg Fadrich, chi eira a mi löntsch, löntsch il pü du[t]sch et deletaivel, metta il fundamaint da sia fe sün traditiuns humaunas; chia mieu Fadrich clama in agiüd creiatüras; chia mieu filg fatscha reverentia allas imegnas d lain et d peidra; chia mieu filg Fadri meta la spraunza da sieu salüt sün il merit da sias ovras, sün ils merits dals senchss, sün las messas et indulgientias papellas; chia Mieu Fadrich craia, chia l (b)[p]papa, chi eis ün hom mortel et pchieder, h(i)egia pus[s]aunza da metter in (c)[tsch]el chichi’ el voul, et da bütter in inffern chichi’ el voul; chia mieu Fadrich craia, chia üna cruosta saia Christus,