Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/516

Da Wikisource.
498 Lurainz Wietzel
     Per tieu sdêng & ira stæda,

Cunter me taunt cuvidæda,
Adozô chia tü m’havaivest
40Ziev’incunter terra m’traivest.
6. Tuot il têmp d’la vitta mia,
Sco sumbriva svainta via,
Et eau dvaint inguælmang scò
’L fain, u l’herva d’ün pro sgiô.
     45Mu chia tü vainst saimp’l’ô Sêgner,
Tia virtüt e forza à têgner,

Ei rumagna la memoria
[p. 335]      In æternum da ta gloria.
7. Mu schi leiv’, ô Dieu & tira

50Tuot davend da nus ti’ ira,
Et darchio tü da Sion
T’lascha gnir compassiun,
     Stand chia l’hura taunt bramæda,
Chi da te füt designæda,
55Quell’à maun à maun eis gnida,
Ch’ella vêgna succurida.
8. Stand chia zieva sia müraglia
Ficch suspiran tia famaglia,
Quell’uschêa per stuair
60Tuotta miss’in puolvra vair.
     Mu nun s’pudaron attêgner
’Ls pœvels te da tmair, ô Sêgner,
’Ls Raigs da ’l muond tuots grands chi s’têgnen,
A’ dær glori’ à tieu nom vêgnen.
659. Cur chia Sion tuott’disfatta,
Bain sarò da Dieu refatta,
Ch’el uschê træs sieu pudair
Vain sa gloria à fær vair:
     Et à quel chi ho travaglia,
70Ch’el’varò bain dô uraglia,

A’ ’l afflit & miserabel,
[p. 336]      S’amusand el favorabel.
* 10. Schi gnarò tæl’oura dêgna

Registæda, per ch’la vêgna
75Celebræd’in ’l avenir,

Eir d’la glieut chi ho da gnir.