Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/668

Da Wikisource.
650 Jacobus Antonius Vulpius et Jacobus Dorta

CAP. X.

La differenza dal sabi, è dal narr. Da nū resister al Princip, o Magistrat. Quant importa ad havair buns Redschaduors. Fügir la paigreza. Da nun dir mal dals grands.

1. LAs muoscas mortas faun püzir, è buglir l’öli bain savuri our d’sur il profümêr: usche ün pa d’nardà guasta il pretsch dalla sapienza, è dalla gloria.

2. Il crastiaun sabi ha seis cour da sia vart dretta, è ’l narr l’ha dalla sneistra.

3. Il narr, eir taunt ch’el chamina per la via, ais privâ dal señ, è disch à tuots: ch’el ais narr.

4. Scha ’l princip laiva sü in ira cuntr’à tai, schi nun bandunar però teis lœ: perche la dutscheza fa perdunar grand puchiats.

5. Qua ais ün mal ch’eug nhai vis suot il sulai, simil al errûr chi proceda dal princip.

6. Cioè, chia la nardà ais tschantad’in grand’auteza, è ’ls richs sezen in louhs bass.

7. Eug nhai vils ils servaints à chavalg, è ’ls ricks chaminar â pê sco ’ls serviaints.

8. Chi chava la foura, vain à crudar in quella: è chi rumpa la seif il morderà la serp.

9. Chi muvaint’our d’lö las peidras, sará offais: chi fenda laina sarà in privel.

10. Scha ’l fierr chi ais gnü muorr, dal qual nun s’ha giüzâ ’l taglient, pür rinforza ils exercits’cert la sapienza ais chiausa excellanta, per drizar ouras las chiausas.

11. Scha la serp morda, nun siand inchantada, schi nun vala ingotta plü il maledicent.

12. Ils plæds our dalla bocca dal sabi nun sun auter co gratia: mo ’ls lefs dal narr il sdrüan.

13. Il principi dals plæds da sia bocca ais nardâ, è la fin da seis tschantschar ais mala tutezza.

14. Schabain chia ’l narr multiplichia ’ls pleds, nun sâ impro il crastiaun quai [p. 746] chi ha da gnir: è ch’il declareta quai dess dvantar davo el?

15. La fadia dals nars ils stanglainta: perche els nun faun la via per ir alla città.

16. Væ à tai, o pajais, il raig dal qual ais ün iffaunt, & ils princips dal qual mangian alla mattina.

17. Beat tai, pajais, il raig dal qual ais da stirpe nöbla, è ’ls princips dal qual mangian à temp conveniaint, per restauratiun, è nâ per avrianza.