Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/77

Ünna Histoargia davart la Saenchia Cicilia

59

660Vulaiva al plitschær fær paiamaint,

Schi sun eau gratagiô melamaing.
Par tel, chiærs signuors, üna gratzchia am fadsche,

Et giævar ün da meis chiapuns am laschê.

Sinerastus.

Chie arôvast, chia eau at lascha ün[a] part?
665Vô davent et piglia quaist tü grand buchiardt.

Segerastus.

Nu ti l heia dit, nus vulain tri(h)umphær?

Pür chia l hôfmaister sün nus nun vegna a s agritanter
Ma as fatschirô muôst et sacret,

Atscho chia nus nun vegnan mnos in dret.

Sinirastus.

670Sagerastus, da que nun vœglias pisser piglier.

Üna mantzœgna seia bôt spiær,
Perchie sur me nun ais ingiün,
Neir cun mia art nun stem eau iminchiün.
Cuntuot quel sacret lô laschain

675Et la noassa chiatscha cuschinain.

Singerastus.

Gugiænt, pür chia steta lg sacret.
Cuschinær als vulains eir indret.

Actus 3. Cicilia cun Valerianê.
Cicilia.

Ô Valeriane, am vôust tü ün sacret salver,

Ouravaunt tü, meis amur chiær,
680Alg quel eau vœlg cufasser cun tê,

Scha tü ün saramaint am fæst d üna vaira fê?

Valeriane.

Cicilia, tü mia spraunza et chiær amur,
Gugiænt at vœlg eau fær per at fær favur.

[f. 38^a]  Vœlg eir imprometer jüstamaing,

685Da nun cunfassær, niaunchia tre(r)[s] turmaint.

Par tel fidaunza vœgliast via a me havair,

Parchie sacret vœlg eau ati essar pal vair.