Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/16

Da Wikisource.
2 Üna Historia da Alexandar lg Pitschan

dia et decllera que chia managia. Mo lg fillg ho dit, chi’ell nun suoss-chia. Ma lg bab s ho smüravgllio da que chi’ell ho dit, chi’ell nun suoss-chia, et ho tn[i]ou fich airi, infina chi’ell ho dat ad incler que chia que voull dir. Et uschea hol dit, chia vain lg temp, chia seis bab ngiva a ll stuvair dar aua a mauns, ett la mamma lg stuvess ten(g)[dsch]er il süamauns, „mo eug nun völlg fer que“. Lg bab, cur chi’ell ho udiou que et inclett quaista resposta et secrett, ais el ng[i]ou zuond grit et ho guarda la mamma, la qualla eira eir grita contra lg tschan[ts]char dall fillg. Els haun batiou lg fillg in la vissta et l haun büto our dad üsch, et haun fat cussallg, que chia vögllian far cun ell. Usche ho dit illg bab, chi’ell füss melldeng dalla lgüsch, chi’ell dess havair ün fillg uschia, „in la lgüsch chi’eu lg dess servir“. Uschea haune trat et fat cus[s]allg da amazar lg fillg, ill lier in ün sach. Et l haun lio in ün sach et l haun büto [f. 41a] in lg mar. Mo quaist s ho sallvo in lg mar tras ün inschin, chi’ell havaiva imprais. Con quel s holl deffais dalla ova in tuot et per tuot, perchie las uondas eiran grandas. Schi s hol metz pers la spraunza da s cussallvar pü in vita et da stuair rastar stit mort in lg mar. Et in que chi’ell ha pissa da essar et stuair stanschar et morir, schi s ho ell pigl[ia] anim cun dir: „Cur chia eug nun poss pü m cussallvar, schi standschar poss adüna“et ho nudo et s ho sallvo metz’ura. In aque ho el viss ün spellm in metz lg mar, et s ho afadio da ngir tiers quel, cun pis[s]ers da s sallvar la vita et da fügyr la sgrischur da l’ova. Et ais iou sülg crap, et nun ho viss da ingiünas varts da s pudair cus[s]allvar dalla sgrischur dalla fam, ne da l’ova, ne dall ajar. Et ha spata aqua tuota di. Mo la saira nun savaivall s impis[s]er da s podair cossalvar pü in vita, dimperse dalla pitretza dalla mort co cunmazetall a s almantar et dalla natüra fich (h)ott, uschea (ü)[i]n grand privall et anguoscha inefabla da morir u da fam u dall stanschar in l’ova u dalla miseria, et dumandet alla natüra, chie nütz chi füss sia granda doctrina, cun quella chi’ell stouva uschea mis(s)aramaing morir. Con quaista almantaunz[a] (a)s repraschantet üna nef sün lg mar, et ell, con üna vusch [f. 41b] da allmantaunza, clamett, chia la lg[i]out dalla naf l haun viss usche miseramaing et l haun pigllio cun ells in la n(o)[a]f. Et la damaun suni ious davart l Oriaint. Mo siant ngits in l Oriaint s ho ell dallungia fat cuntschaint tar lg raig da Egipta, et ais pigllio sü dallungia da(t)[d] ün grand signur per servitur, et s ho usche bain depurto, chia tuot haun pudiou comprendar et cugnuoschar, chi’ell saia naschiou da saunch nöball et trat in tuotas administratiuns da scoullas et exercizy. Et ha servi zu ond bain a siou signur in chiasa et in la chiampogna, et in guerass, et chiechi’ell ha cumanda et inua chi’ell lg ha tramis. Et in aque, siand