Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/225

Da Wikisource.

Christiauna oratiun cumoena 211

injüsts; laschens dimæna giodair il früt da sia reconciliatiun et à ns’ sajast gratius per amur da (r)[t]ieu nom.

[p. 8] Mo siand, ô Dieu! chia nus nu’ns’ pudains cuffurtær da tia gratia, ne ns’ sgürær della remissiun dels pchios, ne della vitta etærna, schi anzi stuessens etærnamaing esser pers et condemnos, scha nus perseveressans voluntariamaing et malitiusamaing in noass pchios, et nun interlaschessens cun quels da invidær plü tia ira! ach Segner schi convertescha tü nus et tuot tieu pœvel! desdrüja il Reginam da Satan, et fo chia jesus Christus træs l Sænch Spiert in nus viva et regna! do à nus üna vaira et cordiæla arüvlentscha, üna nunsimulæda, sincera, et constanta pœnitentia, et melgdramaint della vitta, cun vaira temma da Dieu, la quæla saja à ti acceptà et bain plaschaivla per amur da Christi, et træs la quæla nus alleigren te et teis Sænchs Aungels, tengnen inavous la perchia da tia ira, et ns’ delibran dels chiastiamaints merites; essendo chia tuots vairs pœenitents pchæders et fideils s’ paun uschea tschert et vair sco tü ô Dieu vivast, tschertifichær della remissiun dels pchios et della vitta etærna. Hei schi alamgia et schmachia ô Dieu! noass indürieus cours: chiatscha our da quels tuot aque chi s’ho inifina huossa in fats della fe et della vitta miss incunter à tia vœlgia, et implaunta tü in quels que chi ais à ti plaschaivel! Piglia davend du nus, ô Segner! que chi ns’ stravia davend da te, et do à nus que chi ns’ tira tiers te, schi duna nus à ti intermaing per ægians! Fò ô Dieu! chia la passiun et moart da jesu Christi, træs l’operatiun del Spiert Sænch, saja uschea efficace in nus, chia nus plü in via et plü mourans giu à l’ pchio; servens à ti tuots ils dis da noassa vitta in Santitæd et [p. 9] justia; et træs la via della vaira poenitentia et della viva fe aintrens in la vitt’etærna!

Do à nus, ô Dieu! la gratia chia inua nus gain ù stain, sezain ù giaschain, bain considereschen chia tü (ô Segner!) ns’ vezast et tuot que chia nus favlain, fain, et ns’inpissain, odast, vezast et cognoschast, et chia nus eir per que tuot (sche bain chia bgear rastess avaunt l’ muond azupo et non chiastio) stœlgians, render quint in l’ grand di del judici.

Do ô Dieu Bab la gratia. chia nus te in Christo tieu etærn Filg, cun et træs l’ Spiert Sænch inandret cognuoschens, amans, lodens, et adurans, schiveschans et fügians tùot Atheismo; schantens tuotta noassa spraunza et fidaunza sün te l’uni(e)[c] sulet vair Dieu, et na sün bratsch humaun ne sün otras vanitæds temporælas, et aunchia main sün illicits et scumandos infüs metz et arts. Do la gratia ô Dieu! chia nus aduran te in Spüert et vardæt, et cun fe, devotiun et Zeli, sainza alchüna hypocrisia, fatchan nossas oratiuns et drizan oura noas inter servezen divin suainter tia Sænchia vœlgia nunsimulædamaing.

14*