Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/234

Da Wikisource.
220 Ulric de Salutz

4. Il Matrimun’ais honorat, siand ch’el svess noss Segner
Prop’in quel stad’ais elevà, cuntot Schi’l dann no tegner
15 Per honorat; Eir per stimà vulain quel proclamar
Siand ch’ün stadi tal ha vlgü, noss Jesum palantar.

5. Il Matrimun’ais aut stimà, in Cana da’l Messia
Cur l’ha müdà laug’aint in vin tras la pussanza sia
El es à qua svess stat præsaint, per qua’il denn honorar
20 Siand da’l Segner honorà, nu’l dess alchün blasmar.

6. Il Matrimun’ais aut luda, tras quel noss Deis conserva
La sia Baselg’in tots pagiais, la qual’à ’l Segner serva
Infin chia ’l muond vain à crudar in il novissem di
Lhura vain Deis à la manar, in seis Sanct Paradis.

25 7. Il Matrimun’ais honorat, siand chia la Scritüra
Cun la lianza da’l Signur, la qual’ais
Sanct’è pura L’ha congualà, ’sche fich stimà, chia cun seis chiars Infants
[p. 488] Ha sü drizà noss Segner chiar, cun seis costaivel saung.

8. Il Matrimun’ais aut ludà, chia chi quel stad’honora
30 Schi po’l restar bain præservà, d’incastitat impüra
Sch’el viv’in quel cun oratiuns, cun vaira pietà
Schi’n stadi tal, il Segner vain à ’l tgnair fich allegrà.

9. Eir à quest Pær, vlain giavüschar ün stadi tal d’algretia
Il Segner völg dustar da vo, tot mal, tota tristeza
35 No quai rovain da tai noss Bap, tras il nos Spendradur
A’l qual cun tai, cun il Sanct Spiert, sea dat laud & honur. Amen.

Oratiun, d’ün Guaivd, oder Guaivda.

     DEis da misericordia, il qual mai, tras teis dilett Filg JEsu Christ, tras sia pittra passiun è mort, hast spendrà è deliberâ da l’æterna servitüt da ’ls puchiats, da la Superioritat da la scürdüm, da la horrenda tirania da’l Sathan: Eug rov tai, tü völgias dar ch’eug’ m containta eir da quest stadi in il qual tü m’hast tschantà, ch’eug cunter tia Sancta ordinatiun cun impatientia nun bruncla: O Potentissem Creader, Bap cêlestial, il qual hast in teis mauns la sanda, è la malatia, la vit’è la mort, il qual ün drizast in pe, ün auter fast morir, siand chi t’ha plaschü & hast vulü suainter teis bainplaschair, suainter tia Sancta, nun perscrutabla volunta, in quel Sanct, honorà stadi da la laig, in il qual tü m’ha veivast [p. 489] per tia gratia tschantà, da far ün trauri scarp, è da’m privar da mia compagnia, il da