Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/242

Da Wikisource.
228 Dominic Secka

Il segond cuffort.

Lascha’ ns huossa considerar il segond cuffort il qual vain tut our della consideration della persona dels uffants, ils quals tras la mort temporala vegnen sdrappads davent.

No vezain our della preletta historia il S. Patriarch Jacob fond usche grand cordoli, perche ch’el piseiva chia seis filg fuos scarpà dallas bestias; il qual el impro à seis temp in Egipta in granda degnità chiatet. Be uschea faun cordoli soventas giadas prus padernurs, ch’els per granda tristezza paisen, chia lur uffants sean tras la mort, sco tras üna fiera bestia travûs. Ma cur els aintren in las Santitads da Dieu, qua chiatten els lura ch’els non sun pers, dimpersaj ch’els pausan in il maun da Dieu, è ch’ingün tormaint non ils tocca.

Lascha’ ns per meldra information sün duos chiausas far surasen. 1. Che ch’els tras lur partenza bandonan. 2. Quaj ch’els all’incontra haun acquistà. Vo savaivet pür chia quaj ch’els haū bandonâ es vaun temporal è corruptibel, quai ch’els haun acquistà es glorius, incorruttibel & Etern.

[fol. 3b] Schi che bandonen dimana quels chi tras la mort vaun davent da qui? Els bãdonen il present mond. Ma dittam, Auditurs, che es quist Muond? Non es el ün Egypta, ingio no eschen in düra servitüt? Non es el üna Sodoma, ingio regna da tuotta sort puchiats è vizis? Non es el üna Babilo(u)[n]ia ingio la Baselgia da Dieu ha cranda crusch e tribulatiuns es sottaposta? Els bandonan quai chi es in il muond, numnadamaing, giavüschamaint dels ölgs, giavüschamaint della carn è la superbia della vita, sco disch S. Joannes. 1. Joh. 2. 16. Dittam huossa non esi chiausa vairissima chia quistas chiausas tuottas missas insembel nō meritan chia no giavüschen nos defunts ün solet momaint in quist muond? Perche che sun richezas auter co spinas, las qualas tras contins pissêrs puonschen il cor? Che sun honuors temporales auter co Splendida Miseria, q. a. üna pompusa miseria, ingio chia sovent sot ün grand tittel, da milla sort tema, angoscha, fadia è lavur es zupada? Che sun ils delets da quista temporala vita auter co töschiantadas mà induradas pilulas las qualas sun bain dutschas alla bocca, ma scarpan il Corp? Tuot es vanità. Vanità dellas vanitats, ogni chiausa es vanità! Clamma il predicator. Eccle 1. Els bandonan il corp. E che es quel scha bain para bel? L’es cendra, polvra, ün sack d’ascröng, üna preschun à la quala l’anima vain in granda miseria salvada sü: üna bottea da puchiads in la quala da contin s’ palaintã ils nauschs giavüschamaints in tal mod chia ’ls plü prus haun da sospirar con Paulo Rom. 7. Ah mai miserabel Crastian chi vain am trat our da quist Corp da la mort! Il corp vain tant co ün graun d’ formaint semnà