Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/271

Da Wikisource.

Davart la lavinna da Ftaun 257

38. Plü n’ vea a qua.       Ha toc ün pa
La chiasa da Jon Rousche
Mez il tablà.       Ha cupichià
Ach co n’ grazchiar Deis pousche,
39. Mo che grond cuolp.       A Peidar Wuolp.
[f. 4a].... Qua rump’& splana tuotte
La lgieud davent.       In quel moment
Mo l’ muvel mazà tuotte.
40. La lgieud dafat.       Davent s’ retrat
In ch’Ambolt Andriella
Trais sun restads.       A qua mazads
D’üna tal mort crudella.
41. Ach co es tuot.       Be qua gio d’ suot
In chia Mastral Giargora
Tuot cupichià.       Da fuond splanà
O Deis ô che cordola.
42. Ach che grond plônt.       Qua sauda d’ schond
Dadôt chi qua s’ chiatteiva
Unna mazà.       Subit à qua
Da tala mort sche greiva
43. Un pitschn’uffant.       S’ chiateiv’intant
A qua in sia chüna
La chüna stat.       Schfrachià dafat
L’uffant fat chiauss’ingüna.
44. Ach che dulur.       Che grond’ stupur
In ch’Ambolt Andriella
Eir qua daschdot.       Tschüf in ün bôt
Desch reistan morts in quella.
45. Schabain la chià.       Tuot gio schfrachià
Ot reistan amo vivsse
Et duss à qui.       Fin l’oter dy
Reistan qua sepulidse.
46. Co hasch parti.       O Deis à qui
Hasch vlgü tour la part gronda
[f. 4b].... Tü hasch tschernü.       Queus t’has volgü
O ve che dolur gronda.
47. Be qua gio d’ suot.       Rump’eir ün tôc
In ch’ Lambolt Jon Barguotte
Eir dalla chia.       Un tôc schfrachià
Il muvel cussalvà tuot

Rätoromanische Chrestomathie VII. 1. 17