Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/302

Da Wikisource.
288 Petrus Nonius

scursnir ils dids da las afflictiuns, las qualas vegnen à passar avaunt ils plü davo temps. Cur nus dimeña survivains la mort da lgieud pietusa, stuvains quella lur mort considerar, sco üña perdita, [à respect noss, chi restains davo] chi cun imgünnas larmas sufficiaintamaing po gnir deplorada.

Ma, co fa il lavuraint da la vigna, quista sia supplica? Uschea, ch’el metta traunter aint duos conditiuns, cun las qualas el temperescha la rigur da la diviña jüstia.

1. La prüma conditiun gia vüsch’ el da sia part, cun la quala el voul, chiavar intuorn il figær, & metter aldüm. Quist chiavar & metter aldüm, inscuntra & vain fat in divers möds. Il chiavar dvainta cun musar, admunir, reprender our dal plæd da Dieu, urar, trametter afflictiun & con simils möds; Perche tras quist tuot, vegnen [p. 42] ils cours da la lgieud retrats da las chiosas terrainas. Quel chi chiava intuorn ün bösch, tira oura la terra, foura à la vouta dal chafuol, nettaja las ragischs, procura chia quellas nun causeschan il füt, ù sechüra à l’ bösch, præfocat, & fa la terra habile à retschaiver la nüzaivla plöfgia. Uschea chiava eir Christus cun il zapun da seis plæd, & da las afflictiuns intuorn noss cours, nettaja in quels la ragisch da la cretta, pilgia via il desideri da las chiosas terrainas, ficha aint l’hümiltat in nossas ormas, & fa uschea noss anims habils à retschaiver la virtüt da seis S. Spiert, la puala vain numnada ünna gronda plöfgia dal Segner. Il metter aldüm, dvainta medemamaing lura, cura chia à pchiaduors, vegnen trats in memoria lur pchieds, [ils quals per resguard da lur sporchezza vegnen meritamaing congualads à l' aldüm] aciò dian cun David Meis pchiâ es dacontinna avaunt mai: Et vegnan tras l’abominatiun da quels commovüds, à d’implorar la grazchia dal Spiert S. tras la quala dvaintan früttaivels, & habils à purtar früts da jüstia. Aciò ingualmaing sco in els es peravaunt statta abundantia da surpassamaints, süsura s’achatta in els superabundantia da grazchia. Et quista es la conditiun ch’il lavuraint da la vigna interpona da sia part. L’otra conditiun suot la quala el rouva per schaniamaint à l’ figær, es tutta naun dal figær svessa. Uschea, ch’il dess schanier.

2. Sch’el porta früts, es tant co sch’el dsches, lura laschal, permetta ch’el occupescha la terra. Scha bricha, talgial gio in il avegnir. Uschea nun voul Christus tour sü in seis patrocinio, lgieud infidella, chi pechan our d’üña incurabla malizchia: Schi, el proceda anzi cun tals uschea, ch’els à ladavo ston far cun lur ægnas buoschas [p. 43] la confessiun, d’havair jüstamaing meritâ la condemnatiun. Quist es uschea eir la sumalgia, con la quala il chier Christus invüda tiers pönitentia. Sch’ nu vlains referir il tuot tiers seis scopo, esi taunt co scha el vess dit: Il figær vain cultivâ sün spraunza ch’el porta früt, mo scha quel nun porta ingün früt, schi